رئیس کمیته کنترل دوپینگ فدراسیون فوتبال معتقد است که با وجود پتانسیل بالای ورزش کشور برای علمی شدن تفکرات سنتی مدیران باشگاه ها متاسفانه باعث کند شدن این حرکت شده است. مدیرانی که سنتی عمل می‌کنند اما خودشان را از تک و تا نمی‌اندازند و هر از چندگاهی پرستیژ علمی هم می‌گیرند.
دکتر توحید سیف‌برقی در گفت و گو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره جایگاه علم در ورزش اظهار کرد: با توجه به پیچیدگی ورزش ورود مباحث علمی به بدنه ورزش در شرایطی که در راس مدیریت افرادی غیر تخصصی و غیر ورزشی قرار گرفته اند سبب شده تا علم نتواند در چنین فضایی به راحتی نفوذ پیدا کند و در نتیجه سنت گرایی جای علم گرایی را گرفته است.
وی افزود: زمانی که مدیران باشگاهها برای جذب یک بازیکن حاضرند میلیاردها تومان هزینه کنند اما برای خبردار شدن از وضعیت سلامت بازیکنان خود از صرف هزینه امنتاع می کنند، چطور می توان مسیر ورزش را به سمت علمی شدن هدایت و جهت دهی کرد. مسائل روانشناسی در پرداختن به بعد روحی روانی ورزشکاران از دیگر مباحث مهم علمی است که به دلیل اهمیت قائل نبود مدیران باشگاه به این موضوع همواره ورزشکاران دچار آسیب های شدیدی در جریان رقابت حساس و مهم می شوند که عواقب این کار بعضی وقت ها سبب می شود تا ورزشکار شانس قهرمانی خود را از دست بدهد ولی با این حال به تنها چیزی که مدیران باشگاه ها توجه نمی کنند همین مساله است.
ناظر پزشکی ورزشی تیم های ملی فوتبال اظهار کرد: واقعا چند تا از باشگاه های کشور به موضوع تغذیه، روانشناسی و سایر مسائل علمی توجه و هزینه صرف می کنند یا دارای کادر پزشکی تخصصی هستند؟ این مسائل نشان می دهد که هنوز علم در باشگاه ها به معنای واقعی نفوذ پیدا نکرده است. البته من نمی گویم که در راس مدیران باشگاه ها بجای افراد سیاسی، افراد دانشگاهی قرار بگیرند، بلکه معتقدم این گونه افراد می توانند در کنار خود از مشاوران علمی و دانشگاهی برخوردار باشند و روند فعالیت های باشگاه را به صورت علمی دنبال کنند در این صورت نه تنها باشگاه کمتر وارد مسائل حاشیه ای می شود بدون شک در طول فصل عملکرد موفقی نیز خواهد داشت.
وی ادامه داد: زمانی یک فرد علمی می‌تواند در یک فضای باشگاهی عملکرد موفقی داشته باشد که بستر مناسب برای وی فراهم باشد، نه اینکه در آن فضا عملکرد علمی وی زیر سوال برود، لذا در بعضی مواقع با وجود اینکه خیلی از مدیران باشگاهها به مباحث علمی اعتقاد زیادی دارند، اما چون بستر مناسب را برای افراد آکادمی و علمی فراهم نمی کنند کار کردن در چنین شرایطی سخت و امکان پذیر نیست. از سوی دیگر تنها افزایش سطح علمی برای یک قهرمان یا مربی تیم ملی به معنای علمی شدن آن باشگاه نیست چرا که تنها حضور در دانشگاه و کسب مدرک برای یک قهرمان ملی یا مربی نمی تواند به منزله پیشرفت آن رشته ورزشی باشد ما به رغم اینکه در تولید مقالات علمی نسبت به سایر کشورها حرکت رو به رشدی داریم ولی هنوز نتوانسته ایم توسعه تولید علم را در ورزش به خوبی وارد کنیم و این امر نشات گرفته از ان است که در این زمینه نیازسنجی مناسبی نداشتیم و دانشگاهیان مقالات و کارهای علمی خود را بر اساس نیازهای جامعه ورزشی و به صورت کاربردی هدایت نکرده‌اند.
سیف برقی یکی از دیگر معضلات عدم نفوذ علم به فضای ورزش را در بحث اجرای قانون عنوان کرد و افزود: در زمینه علمی کردن ورزش ما از لحاظ بعد قانونی مشکل خاصی نداریم بلکه در اجرا و نظارت دچار مشکلات زیادی هستیم در حقیقت تمام دستگاه ها و سازمان های ورزشی از لحاظ بعد قانونی به این مساله واقف هستند، اما در اجرا مسیر علمی شدن شیب تندی ندارد و درجایی که قرار داریم متاسفانه متوقف شدیم و این روند مناسبی برای ورزش کشور به ویژه در بعد قهرمانی نیست.
وی تاکید کرد: مدیران ورزش به خاطر ثبات مدیریت خود همواره دنبال نتیجه گیری و اغلب در این زمینه محافظ کارانه عمل می کنند و هیچ وقت به دنبال ارائه برنامه بلند مدت برای پیشرفت یک رشته ورزشی خاص نیستند. بطور قطع در چنین فضایی علم نمی تواند اثرات مثبت خود را بر جا بگذارد حتی بعضی مواقع مدیران ورزشی برای حفظ ثبات مدیریت خود پرستیژ علمی می گیرند تا اینکه با مسائل علمی برخورد کنند و این نشان می دهد فقط در حرف بصورت علمی برخورد می کنیم نه در عمل.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: یک مدیر باشگاه فوتبال زمانی می تواند این ادعا را داشته باشد که از اصول مدیریت قوی برخوردار است که در تمام زمینه های مختلف علمی اطلاع کامل داشته باشد و فیلتر های مختلف را در زمینه های علوم ورزشی طی کرده باشد، ولی کدامیک از مدیران باشگاه های ما واقعا از تمام این فیلتر ها عبور کرده اند و خود را ملزم به یادگیری مباحث علمی نموده اند. البته من معتقدم رسانه های ما نیز در جهت علمی شدن گام های موثری تاکنون برنداشته اند و اطلاعات جامع و مناسبی در این زمینه ندارند تا ما از طریق رسانه ها بتوانیم تبلیغات علمی داشته باشیم.
رئیس کنترل دوپینگ فدراسیون فوتبال در پایان یکی دیگر از عوامل کندی نفوذ علم در ورزش را ارتباطات ورزشی دانست و افزود متاسفانه از سالهای گذشته تا کنون به دلیل نظام اداری غلطی که در باشگاه داری حاکم بوده همواره شاهد این مساله بودیم که افراد کم توان به جای افراد شایسته در راس مدیریت قرار گرفته اند و در جهت نفوذ علم به بدنه ورزش موانع زیادی را پدید آورده اند و همین امر سبب شده در راس مدیریت افرادی قرار بگیرند که به دلیل حفظ جایگاه خود مانع ورود افراد تحصیل کرده ولی علمی شوند. به هر صورت به عنوان یکی از افراد علمی معتقد ام ورزش ما پتانسیل زیادی برای علمی شدن دارد و ما باید در جایگاه بهتری از این لحاظ قرار بگیریم ولی شیب این مسیر به حدی کند حرکت می کند که واقعا نمی توان در خصوص علمی شدن ورزش به آینده خوش بین بود.