۱۰ شهریور روز جهانی داور

دست را که بالا می اورد مکافاتی دارد برای اثبات ادعای بر حقش… آمده اند تا با قضاوت عادلانه قهرمان را مشخص کنند..اما خودشان قهرمانانی هستند …. ﮐﻪ ﺯﺣﻤﺎﺗﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺟﺎﻡ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ …. داورانی کﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ میدان مجری برقراری ﻋﺪﺍﻟﺖ هستند ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ …. داوراﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺣﻖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯼ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻭ ﺗﻮﻫﯿﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﯾﮏ سال ﺑﻪ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ …. داورﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺭﺩ سرزنش ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ … آنها ﻋﺮﻕ ﻣﯿﺮﯾﺰﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ آخر ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﻧﺼﯿﺐ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ …. آﻧﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮ ﺍﺯﺷﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ …آنها ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﮔﻼﯾﻪ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮑﻨﻨﺪ …. آنها ﻓﻘﻂ ﻣﻮﻇﻔﻨﺪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﺑﯽ ﺍﺩﻋﺎ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺩﻋﺎ ﺳﺎﮐﺸﺎﻥ را ببندند ﻭ ﺑﺮﻭﻧﺪ ….. آنها ﻏﺎﯾﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﻣﯿﺪﺍﻥ هستند …. آنها ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﺑﺪﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ …. آنها ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﻓﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺒﻖ ﺍﺧﻼﺹ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﯿﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺯده اند ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﻧﺪ … ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﻋﺪﺍﻟﺖ آنها ﺑﺎ ﺧﺪﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ و ﺳﺒﺰ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ …..ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﻀﻮ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﯾﮑﺎﯾﮏ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺘﯽ آﻣﺪﯾﺪقضاوت کردید ﻭ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﯾﺪ … خدا قوت به تمامی داوران زحمتکش.