پارگی رباط صلیبی در کمین آماتورها

نایب رییس فدراسیون پزشکی ورزشی می‌گوید ورزشکاران آماتور به دلیل فقر حرکتی بیشتر در معرض پارگی مینسیک پا، در رفتگی شانه و تاندون آشیل نسبت به ورزشکاران حرفه‌ای هستند.

دکتر محمد رازی در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: کسانی که ورزش را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنند نسبت به افرادی که نگاه تفریحی به ورزش دارند بیشتر دچار عوارض التهابی یا Overuse می‌شوند، مثلا شناگرها در ناحیه شانه و آرنج، تنیسورها در ناحیه آرنج و والیبالیست‌ها و فوتبالیست‌ها به دلیل انجام حرکات جهشی و تغییر مسیرهای پی در پی بیشتر در معرض عوارض التهابی قرار دارند.

وی افزود: همچنین آسیب دیدگی‌هایی چون لیگامنت، پارگی مینیسک پا و لیگامنت‌های جانبی ACL یا LCL در رشته‌های توپی مشهودتر از سایر رشته‌هاست که البته با آموزش صحیح می‌توان از بروز چنین آسیب‌هایی تا حد امکان پیشگیری کرد.

رییس فدراسیون پزشکی ورزشی آسیا تصریح کرد: در رشته‌های چون کشتی، جودو و رزمی که رقابت به صورت تماس با فرد مقابل انجام می‌شود، پیچ خوردگی زانو به دلیل فرود نابهنگام و بد، بیشتر اتفاق می‌افتد.

وی همچنین در ارتباط با کسانی که به صورت آماتور به فعالیت ورزشی می‌پردازند، اظهار کرد: این گونه افراد به ویژه افرادی که بالای 40 سال سن دارند، پیش از شروع هر فعالیت ورزشی باید با انجام تست ورزش ابتدا از وضعیت بدنی خود با خبر شوند، سپس اقدام به انجام هر فعالیت ورزشی نمایند . البته در این گروه صدمات التهابی و Overuse کمتر از ورزشکاران حرفه‌ای است، اما پارگی مینیسک ، در رفتگی شانه و تاندون آشیل به دلیل عدم آمادگی آنها از لحاظ بدنی و انجام تمرینات نامناسب و به خاطر این که هیجانات این گروه نسبت به افراد ورزشکار حرفه‌ای بیشتر است، در معرض آسیب دیدگی‌ قرار دارند.

نایب رییس فدراسیون پزشکی ورزشی در پایان گفت: افرادی که به صورت آماتور به فعالیت ورزشی می‌پردازند قبل از شروع به ورزش کردن حداقل باید 20 دقیقه به گرم کردن خود بپردازند و بعد از پایان فعالیت‌شان 20 دقیقه نیز بدن خود را سرد کنند. در حقیقت باید زمان ریکاوری و بازسازی بدن آنها بین دو تمرین کافی باشد تا از آسیب دیدگی‌ به دور باشند.

این نوشته در عمومی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.