زندگانی ساده، بی‌آلایش و پر محتوای حضرات معصومین (ع) می‌تواند الگوی مناسبی برای ازدواج، تربیت فرزندان و دیگر مباحث پیرامون زندگی ما باشد. آنها همراه با شرایط زمانه خود ولی خداپسندانه زندگی می‌کردند، زندگی‌هایی که شاید از نظر ظاهر و حتی عمق و محتوا با زندگی‌های بسیاری از ما متفاوت بود.
اول ذی‌الحجه، سالروز پیوند زندگی ساده و پربار حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است، الگویی که ما می‌توانیم براساس آن برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنیم.
برخی نکاتی که از ازدواج این دو معصوم می‌تواند برداشت کرد و در زندگی قرن بیست‌ویکم به کار برد، آن است که حضرت علی (ع) از پدر حضرت زهرا (س)، یعنی حضرت محمد (ص)، دخترشان را خواستاری کردند و ایشان نیز نظر دخترشان را در مورد خواستگار و تایید وی جویا شدند.
حضرت علی (ع) با داشتن پس اندازی هر چند اندک، اقدام به خواستگاری کردند، پیامبر(ص) نیز در این رابطه از ایشان سوال کردند آیا برای مهر حضرت زهرا(س) و مخارج عروسی مبلغی در اختیار دارد و یا چیزی برای فروش در این مورد دارد؟ امیرالمومنین(ع) فرمودند که یک شمشیر، یک سپر و یک شتر برای بردن آب به نخلستان‌ها در اختیار دارم. پیامبر گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند که از میان این سه وسیله به سپر کمتر نیاز داری لذا امام علی(ع) با فروش سپر خود مبلغ مهریه و خرج و مخارج عروسی را تامین کردند.
از دیگر نکات زندگانی آن حضرات آن است که با وجود مسایل گوناگون همواره با همدلی و تفاهم متقابل بوده است و حضرت علی (ع) با وجود مسایل مختلف در سال‌های ابتدای ظهور اسلام و گسترش آن و مسئولیت‌های مختلف، از مسئولیت‌های خود در قبال خانواده غفلت نکرده و در تربیت و تهیه مایحتاج زندگی مشارکت می‌کردند.
همچنین زندگانی امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) همراه با همدلی و همفکری بین اعضای آن همراه بوده است و تک تک نفرات آن به همراه دیگران به پیشبرد اهداف کمک می‌کردند و در آن احساس مسوولیت می‌کردند که شواهد آن را در همراهی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و نیز همدلی و همفکری حضرت زهرا (س) و دیگر فرزندان آن حضرات در برهه‌های مختلف زندگی می‌توان دید.