استاد دانشكده تربيت بدني دانشگاه تهران معتقد است كه نبود نگاه مديريتي علمي در ورزش، شكاف بين جامعه علمي و ورزشي را عميق‌تر كرده است.
دكتر علي‌اصغر رواسي در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: اينكه گفته مي‌شود، فارغ‌التحصيلان رشته علوم ورزشي بيشتر به كارهاي پژوهشي، تحقيقاتي و آزمايشگاهي مي‌پردازند تا كارهاي عملي و كاربردي، ادعاي درستي است و به عنوان استاد تربيت بدني منكر اين قضيه نيستم. ضمن اينكه اعتقاد دارم هيچ وقت يك مربي تنها با بسنده كردن به كتاب‌هاي درسي دانشگاه و با گذراندن دروس تئوري نمي‌تواند مربي كارآمد و خوبي شود.
وي با بيان اينكه منابع علوم ورزشي از جديدترين منابع علمي دنياست، تصريح كرد: درست است واحدهاي تربيت بدني بيشتر تئوري است اما اينكه بگوييم منابع آن قديمي و مربوط به 40 ـ 50 سال پيش است، انتقاد نابجايي است چون علوم ورزشي با سرعت بسيار بالايي رشد رو به جلو دارد و تمام گرايش‌ها و منابع ان بر اساس آخرين يافته‌هاي علمي روز دنياست.
استاد دانشكده تربيت بدني دانشگاه تهران، علت عميق‌تر شدن شكاف بين جامعه دانشگاهي با سازمان‌ها و ارگان‌هاي ورزشي را خلاء مديريتي دانست و اظهار كرد: برخي مديران ورزش به دليل ضعف علمي كه دارند حاضر به همكاري با اساتيد و متخصصان علمي نيستند و تصور مي‌كنند اگر فضاي كار براي فارغ‌التحصيلان دانشگاهي فراهم شود احتمال دارد در آينده عرصه را براي آن‌ها تنگ‌تر كنند.
رواسي تاكيد كرد: امروزه بهترين تحقيقات و كارهاي پژوهشي به دانشجويان ارشد و دكتراي علوم ورزشي تعلق دارد، اما چون در ايران بها داده نمي‌شود كشورهاي اروپايي از تحقيقات دانشجويان ايراني در جهت بالا بردن دانش خود در زمينه علوم ورزشي استفاده مي‌كنند در حالي كه ما از اين مسئله غافل هستيم.
سرمربي تيم ملي وزنه‌برداري جانبازان و معلولين، يكي از عوامل موفقيت خود در اين تيم را تلفيق علم و تجربه در كنار هم دانست و گفت: هر زمان بتوانيم علم و تجربه را به درستي تركيب كنيم و بازخورد خوبي را ازاين مسئله در تيم‌هاي ورزشي ببينيم در آن صورت حلقه اتصالي اين جامعه دانشگاهي و فدراسيون‌هاي ورزشي به جاي اينكه همديگر را دفع كنند با كشش بيشتري به سوي يكديگر حركت خواهند كرد.
رواسي تاكيد كرد: مشكل كنوني ورزش ما اين است كه اكثر كساني كه در راس هرم ورزش قرار دارند غير ورزشي و غير علمي هستند و پردازش به حواشي بيشتر از اصل مطلب است و متاسفانه كساني به اين موضوع دامن مي‌زنند كه به ورزش تحميل شده‌اند. اين مشكل زماني حادتر مي‌شود كه هرچقدر از راس هرم ورزش به رده‌هاي پايين‌تر نگاه مي‌كنيم، حضور افراد غير ورزشي و غير متخصص بيشتر مي‌شود و گاهي وقت‌ها در سطح ملي مربياني را مي‌بينيم كه كارآمد نيستند.
رواسي در پايان گفت: اگر امروز شاهد رشد و پيشرفت واليبال در سطح جهان هستيم، به خاطر حضور مربي كاربلد و آشنا به علم واليبال است. چون به خوبي درك كرده ضعف واليبال ما چيست و چگونه براي پيشرفت آن بايد برنامه‌ريزي دقيق و اصولي انجام داد. اگر در بقيه رشته‌ها نيز اين اتفاق بيفتد قطعا تحول بزرگي را در ورزش شاهد خواهيم بود.