یا اسمع السامعین!

خواستـــی کـــه باشـــم !
در ایــن بودنهـــای ناپیـــدا
در ایــن نــاپیـــداهای تلــخ
هستـــم !
شایـــد کــه فریــادم را شنــوا باشــی
یــا اسمــع السامعیــن !
خستــه ام !
خستــه تــر از بهانــه هــای همیشـــگی
چشمانـــم بــرای اشکـــ هــای دوبــاره تکــراری شده انــد
دستــان ملتمســـم را پذیـــرا بــاش
کــه جـــز بــر آسمــان امیــدی نیستـــ
الهـــی و ربـــی مــن لـــی غیرکـــ !
تــو نباشـــی
تنهـایـــــم