همانطوريكه مستحضريد سطح آمادگی جسمانی تيمهاي نيمه حرفه اي فوتبال جهان (از جمله ايران) بطور میانگین به 5/7 تا9 کیلومتر دوندگی هرفوتبالیست در 90دقیقه منجرشده است واین در حالیست که برای تیمهای حرفه اي بطور میانگین 5/12 تا 14 کیلومتر گزارش شده است.
جهت ارتقاء ورسيدن به سطح حرفه اي بايد به 2 نكته توجه شود:يكي نگاه سيستمي وديگري فني و اجرايي
نگاه سیستمی
هر باشگاهي بايد كميته مستقل جهت ارزيابي آمادگي جسماني فوتباليست داشته باشد تا طي گزارش كميته فوق مربيان وضعيت بدني ورزشكار را ارزيابي كنند بدين معني كه يكي از اصول قرار گرفتن بازيكن در تيم گزارش كميته فوق از وضعيت بدني ورزشكاربه مربي تيم باشد (رايج در باشگاههاي حرفه اي).
از مهمترين مزاياي اين روش حس رقابت بدني وارتقاء آمادگي جسماني در فوتباليست است تا نسبت به قرار گرفتن در بازي با انگيزه بالا به تمرينات بدني بپردازند.
نگاه فنی و اجرائی
در سطح حرفه اي دنيا حدودا 16 فاكتور آمادگي جسماني وجود دارد كه در موفقيت فوتباليست دخيل ميباشد با ديد كارشناسانه متوجه خواهيم شد كه در سطح فوتبال كشورمان تمام فاكتورهاي آمادگي جسماني بطور كامل ومنسجم ارائه وارزيابي نميشود كه نتيجه آن گزارش فوق از عملكرد پايين وضعيت بدني فوتباليستهاي ايران ميباشد.
جهت ارتقاء ورسيدن به سطح حرفه اي علاوه برفاكتورهاي رايج در آمادگي جسماني فوتبال كشورمان بايستي به موارداشاره شده در ذيل توجه شود وآن اينكهمورد شماره 1 به تمرينات بدني اضافه گردد وموارد شماره 2و3 سازماندهي گردد كه بصورت جامع و كلي اجرا گردد.
مورد1:فرمهای حرکتی ريتمي وقدرتي افزاینده مهارت در دویدن وشتاب حرکتی وكاهنده ضريب آسيب ديدگي (راز سرعت روبه جلو و شتابدار))رمز موفقيت بدني تيم هاي حرفه اي انجام فاكتور فوق در تمرينات ميباشد
مورد2:افزایش ظرفیت استقامت در سرعت لحظه ای (آستانه اسید لاکتیک)
مورد3:افزایش ظرفیت توازن درقدرت عضلانی(قدرت ايستاوپويا) وحفظ آن وافزایش تناسب ماهیچه ای و عضلانی وحفظ آن
در بدنسازی جاری فوتبال كشورمان مورد 1 انجام نميشود كه شاهد پايين بودن مهارت حركتي دويدن ‘سرعت روبه جلووشتاب حركتي‘هستيم ومثال ضروريت انجام آن اين است كه اگر يك فوتباليست يك هفته تمرين كار با توپ فردي را انجام ندهد باعث افت تكنيك حركتي با توپ خواهد بود لذا فرمهاي فوق نيز همين حكم را در آمادگي جسماني دارد كه اگر در تمرينات بدني فرمهاي فوق انجام نشود تكنيك ومهارت دوندگي فوتباليست افت خواهد داشت.
لازم بذكر است كه فرمهاي فوق 39 فرم ريتمي و22 فرم قدرتي ميباشد كه با ابزار منحصر به فرد بين 1 تا 3 ساعت در طول هفته بايد انجام گردد.(حدودا ده فرم در طول هفته انجام گردد).
موارد 2و3 بصورت جامع ‘كلي ‘مستمر ويكپارچه انجام نميشود.كه شاهد نوسان حركتي در آمادگي جسماني بازيكن هستيم.
اهميت موضوع فوق را با اين مثال روشن كه در رسانه ها مطرح شد بيان ميكنيم كه بهترين فوتباليست جهان درسال 2009 (كيريستين رونالدو پرتغالي) براي ارتقاء مهارت حركتي خود ازيك قهرمان دو سرعت كمك گرفته است.
برنامه تمرينی ( آمادگی جسمانی ) بدن سازی فوتبال:
سيستم های تمرينی درگير در بدن سازی فوتبال : 1 – سيستم هوازی 2 – سيستم بي هوازی
: سيستم هوازی
مبنای ارزيابی سيستم هوازی :آمادگي قلب ورزشكار باتوجه به کنترل ضربان قلب در زمان تمرين و استراحت وآمادگي سيستم تنفسي (شش)با توجه به كنترل عمل دم وبازدم درزمان تمرين واستراحت (ظرفيت اكسيژن بدن)
تمرينات درگير در سيستم هوازی: تمرينات مداوم با 40 الی 60 درصد ظرفيت ريتمي بدنی در زمان طولانی در ارتفاعات مختلف
: سيستم بی هوازی
: مبنای ارزيابی سيستم بي هوازی
ظرفيت سرعت عکس العمل ورزشکار(سرعت اوليه) وزمان واكنش
ظرفيت شتاب ثانوي ورزشکار
ظرفيت آستانه اسيد لاکتيک در ورزشکار(استقامت در سرعت لحظه ای)
ظرفيت استقامت وتوان عضلاني
ظرفيت انعطاف پذيری
ظرفيت چابکی
ظرفيت قدرت عضلانی(قدرت ايستا وپويا)
ظرفيت هماهنگی عصب و عضله (تعادل وهماهنگي)
تمرينات درگير در سيستم بی هوازی
م1 – تمرينات استارت با تکنيک و مهارت لازم در مسافت وزمان خيلی کوتاه ( سرعت لحظه ای ) با 95 تا 100 درصد ظرفيت بدن –سيستم انرژي فسفاژنAtp
م2 – تتمرينات شتابدار با تکنيک و مهارت لازم در مسافت وزمان کوتاه ( سرعت ثانويه ) با 90 تا 95 درصد ظرفيت بدن –سيستم انرژي فسفاژن
م3 – تمرينات افزاينده آستانه اسيد لاکتيک با تکنيک و مهارت لازم در مسافت وزمان نسبتاً بلند ( 85 تا 90 درصد ظرفيت بدن )-سيستم انرژي اسيد لاكتيك و هوازي
م4 – تمرينات افزاينده استقامت وتوان عضلاني در مسافت وزمان طولاني با تكنيك ومهارت لازم-سيستم انرژي هوازي
م5 – تمرينات پلايومتريک با تکنيک و مهارت لازم ( جهت افزايش انعطاف پذيری و چابکی عضلات)
م6 – تمرينات با وزنه با تکنيک و مهارت لازم ( جهت افزايش قدرت ايستا وپوياي عضلانی وماهيچه اي)
م7 – اجراي تمرينات لازم با توپ مديسنبال با تكنيك لازم (خصوصا دروازه بانان)
م8 – اجرای حرکات ريتميك و هم آهنگ جهت افزايش هماهنگی عصب و عضله بين عضلات بالا و پايين تنه وتا زمانيكه توازن قدرت وتناسب عضلاني بين عضلات دو طرف بدن (چپ و راست و بالاو پايين)حاصل نشود و يا به حداقل نرسد در اجراي حركات فوق دچار نوسان حركتي خواهيم شد.
م9 – اجرای فرمهای حركتي ريتمي وقدرتي تعريف شده در علم حرکت شناسی جهت بالا بردن مهارت دويدن (فرم ايده آل ايستادن – دويدن و جهيدن)
م10 – تمرينات با كش با تكنيك ومهارت لازم(جهت افزايش قدرت انقباض وقدرت متحرك عضلاني)
م11 – تمرينات ايستگاهی تخصصی فوتبال و حرکات مهارتی به روی موانع مختلف ( تخصص رشته فوتبال)
م12 – تمرينات ريکاوری ( بازيافت انرژی عضلات بدن ) بعد از مسابقه
م13 – تمرينات خاص در زمانهای مختلف در آب ( استخر و سونا ) ( آب درمانی)
م14 – بازي هاي دسته جمعي در زمانهاي خاص كه نياز به استراحت فعال مي باشد.
: توضيح
م**** درسيستم فوق تعداد تکرارها بر مبنای آمادگی ورزشکار ارائه می شود و زمان استراحت بين تکرارها و ستهای تمرينی بر مبنای استراحت زمانی و يا کنترل نبض ورزشکار صورت می گيرد
م**** آيتمهايي که در اين سيستم بايد بيشتر از همه به آن توجه داشت رديف2-3-6-9 می باشد.
م**** در تمرينات کار با وزنه اساس تمرينات به دو شکل حرکات مهم و غير مهم تعريف می شوند که در طول سال و در زمانهای مختلف تمرين بايستی انجام شوند.
