موسیقی می‌تواند امواجی مغزی تولید کند که این امواج روی فاکتورهای فیزیولوژی بدن مانند ضربان قلب و تنفس تاثیرگذار می‌گذارد.
اگر بخواهیم به طور کلی تاثیرات موسیقی را در ورزش بررسی کنیم می‌توان گفت که موسیقی می‌تواند امواجی مغزی تولید می‌کند که موجب ایجاد امواج مشابهی خواهد شد که این امواج، باعث تغییر در سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک مغز می‌شود. این اعصاب می‌توانند در فاکتورهای فیزیولوژی مثل تنفس و ضربان قلب تاثیرگذار باشند و آن‌ها را بالا ببرد. می‌توان توسط موسیقی، ضربان قلب یک ورزشکار را بالا برد تا انژری کمتری مصرف کند. به عنوان مثال هنگامی که یک فرد می‌خواهد به مسابقه اعزام شود، اگر سبکی از برانگیختگی در او به‌وجود نیاید، نمی‌تواند به استعدادهای بلقوه‌ای که در خود دارد؛ دست پیدا کند، در نتیجه نیاز داریم با موسیقی تنش عضلانی را بالا ببریم تا به موفقیت نیز برسیم. موسیقی می‌تواند از راه ذهن بر بدن غالب شود و آرامش را برای فرد به ارمغان آورد و یا این‌که هیجان و تحرک‌پذیری را در ورزشکار بالا ببرد. انتخاب نوع موزیک، بستگی به شخصیت فرد دارد و باتوجه به نوع موسیقی که فرد انتخاب می‌کند تفکرات مثبت و یا منفی در ذهن او به وجود می‌آید.
موسیقی برای رشته‌های ورزشی مختلف نیز باید باتوجه به شخصیت فرد انتخاب شود؛ ورزشکاران به موزیک‌های محلی و منطقه‌ای خود گرایش بیشتری نشان می‌دهند. به عنوان مثال ورزشکاران لُرزبان، موسیقی محلی خود را برای ورزش بسیار بهتر می‌پذیرند و البته این نظر شخصی من است و هنوز تحقیق علمی ثابت‌شده‌ای در این خصوص نیست. موزیک در این ورزش بیشتر برای بالا بردن انگیزه و هیجان در فرد استفاده می‌شود. هم‌چنین این ورزشکاران می‌توانند از موزیک‌های تند‌شونده که روی اعصاب سمپاتیک تاثیر می‌گذارد، استفاده کنند.
موسیقی به طور کلی بین ذهن و جسم ورزشکاران یک نوع هماهنگی به وجود می‌آورد و در واقع رابط بین ذهن و جسم فرد است. اگر موسیقی خوب را انتخاب کنیم، سلامتی و هارمونی بدن خود را بالا برده و حفظ می‌کنیم و در غیر این صورت شاهد تاثیر منفی آن را روی بدن خود خواهیم بود.