ورزش به خودی خود می‌تواند از افسردگی جلوگیری کند و فواید روحی و روانی زیادی داشته باشد، اما ورزش حرفه‌ای دارای تنش‌هایی است که ممکن است منجر به افسردگی شود.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه جرج تون به بررسی و مقایسه افسردگی در ورزشکاران بازنشسته دانشگاهی و ورزشکاران جدید پرداخته است.
یافته‌هایی که در مجله سلامتی ورزش به چاپ رسید، نشان می‌دهد که ورزشکاران دانشگاهی جدید نسبت به ورزشکاران بازنشست شده سطح افسردگی‌شان بالاتر است. البته در این مقاله گفته شده است که به تحقیقات بیشتر در این زمینه نیاز است.
دانیل مرنستین، مدیر این تحقیقات می‌گوید: ما انتظار داشتیم که سطح افسردگی در ورزشکارانی که بازنشست شده‌اند بیشتر باشد، اما متوجه شدیم که استرس ورزشکاران کالج بیشتر از ورزشکاران با سابقه است.
مطالعاتی در زمینه افسردگی ورزشکارانی که باز نشست شده‌اند انجام نشده بود و محققان بر این باور بودند که به دلیل تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی و تغییر هویت، این ورزشکاران در معرض افسردگی بیشتر قرار داشته باشند.
مدیر مطالعات می‌گوید: هویت ورزشکاران دانشگاهی از ورزش شان نشات می‌گیرد، زیرا بیشترین زمان خود را به ورزش اختصاص می‌دهند. بعد از تمام شدن ورزش حرفه‌ای این ورزشکاران حمایت اجتماعی کمتری دارند و در اوج شرایط فیزیکی خوب خود نیستند و همه این‌ها فاکتورهایی برای ایجاد افسردگی محسوب می‌شود.
برای بررسی این فرضیه، محققان 663 ورزشکار را مورد مطالعه قرار دادند که 163 نفر از آنها ورزشکاران قدیمی و 117 نفر از آنها ورزشکاران در حال ورزش از دانشگاه‌های مختلف بودند. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که نزدیک به 17 درصد از ورزشکاران جدید دچار افسردگ ی بودند که این عدد نسبت به میزان افسردگی ورزشکاران قدیمی دو برابر بیشتر بود.
دکتر مرنستین می‌گوید : استرس ناشی از تمرین زیاد، مصدومیت ، فشار ، کمبود وقت آزاد و استرس می‌تواند با این افزایش میزان افسردگی در ارتباط باشد، زمان دانشگاه یکی از پر استرس ترین دوره‌های زمانی دانشجویان است. اگر استرس ورزشی حرفه‌ای نیز به آن اضافه شود، میزان این اضطراب بسیار بالا می‌رود.
مرنستین به والدین، دوستان و مربیان پیشنهاد می‌کند تا از تغییراتی که در ورزشکاران به وجود می‌آید همچون تغییرات اخلاقی، وزنی، تغییرات در خواب و … آگاهی داشته باشند.