یک کارشناس فوتبال معتقد است تا زمانی که فوتبال از لحاظ سطح فرهنگی و علمی رشد نکند از نظر بعد فنی نیز دچار مشکلات زیادی خواهد بود.
امیر حاج‌رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این نکته که سرانه مطالعه در فوتبال ایران تقریبا صفر است، اظهار کرد: کسانی که در حوزه‌های مختلف فوتبال فعالیت دارند نباید حوزه مطالعاتی آنها تک بعدی باشد. آنها باید در سایر حوزه‌ها نیز مطالعات خود را گسترش دهند و با تکنولوژی روز دنیا حرکت کنند، در حالی که مربیان فوتبال ما بویژه آن‌هایی که دوره‌های مربیگری فوتبال را سپری می‌کنند به جای اینکه در سایر حوزه‌های تخصصی نیز سطح علم خود را ارتقا ببخشند مطالعات خود را در همان حوزه اختصاصی محدود می‌کنند و از کنجکاوی کردن در سایر حوزه‌ها امتناع می‌کنند.
وی افزود: درست است که هنوز نگاه اکثر مربیان فوتبال سنتی است و کمتر فوتبال را از بعد علمی دنبال می‌کنند اما سنت و مدرنیته در جای خود حائز اهمیت هستند و در کنار هم می‌توانند به رشد و پیشرفت فوتبال کمک کنند. هرچند خیلی از مربیان سنت‌گرای ما اعتقادی به تفکرات علمی ندارند و آن را به نوعی دخالت در کار خود تلقی می‌کنند اما تا زمانی که این فرهنگ در فوتبال ما جا نیفتد و آن را باور نکنیم با مشکلات زیادی روبه‌رو خواهیم شد.
با وجود این همه تحصیل‌کرده تربیت بدنی ظرفیت علمی کردن فوتبال را داریم و در برهه کنونی نیز چون از این مسئله غفلت کردیم نسبت به بسیاری از کشورهای پیشرو در فوتبال عقب ماندیم
این مفسر فوتبال خاطرنشان کرد: فوتبال ما ظرفیت علمی شدن را دارد و رگه‌هایی از مبانی علمی در بخش‌های مختلف فوتبال به ویژه در کادر پزشکی، فیزیوتراپی و آنالیز تیم‌ها دیده می‌شود اما تمام این‌ها مستلزم بالا بودن دانش و آگاهی سرمربی نسبت به تکنولوژی روز است که چقدر مباحث علمی را قبول دارد.
حاج‌رضایی اضافه کرد: بسیاری از مربیان ما چون نگاه تک بعدی دارند، اطلاعات و دانش آنها فقط در حد و اندازه حرفه و تخصص آن‌هاست و نسبت به سایر حوزه‌ها اطلاعات کافی ندارند، در حقیقت می‌توان گفت رگه‌های از مبانی علمی در فوتبال دیده می‌شود اما با استانداردهای بین‌المللی فاصله زیادی دارد.
وی در پاسخ به این سوال که علمی کردن فوتبال از کجا و از چه زمانی باید شروع شود، به خبرنگار ایسنا گفت: فوتبال و فرهنگ در هم آمیخته شده و بدون فرهنگ و مباحث آکادمیک و علمی نمی‌توان فوتبال را به استانداردهای جهانی نزدیک کرد. البته اعتقاد دارم با وجود این همه تحصیل‌کرده تربیت بدنی ظرفیت علمی کردن فوتبال را داریم و در برهه کنونی نیز چون از این مسئله غفلت کردیم نسبت به بسیاری از کشورهای پیشرو در فوتبال عقب ماندیم.
حاج‌رضایی معتقد است: فوتبال ما استعدادهای خیلی خوبی دارد اما به دلیل مشکلات اقتصادی قادر به برگزاری کلاس های پیشرفته مربیگری فوتبال وجود ندارند، در نتیجه بسیاری از استعدادها به خاطر مشکلات اقتصادی هدر می‌روند. لذا به نظر می‌رسد فوتبال یک سفره بزرگی است که میلیاردها آدم می‌توانند به آن ورود پیدا کنند اما گاهی وقت‌ها به دلیل مشکلات اقتصادی و بعضی مواقع به خاطر درک نادرست مدیران و هدایت کنندگان فوتبال این نفرات پشت درهای بسته فوتبال می‌مانند و اجازه ورود به آنها داده نمی‌شود. در حقیقت فوتبال ما شبیه گالیوری می‌ماند که هزاران لی‌لی‌پود آن را به زمین میخ‌کوب کردند و اجازه حرکت به آن نمی‌دهند.
وی در پایان گفت: علم و فرهنگ در فوتبال دو واژه به هم چسبیده‌ای هستند که خلا در یکی از این واژه ها فوتبال را به نابودی سوق می‌دهد. متاسفانه این شرایطی است که هم‌اکنون در فوتبال کنونی شاهد آن هستیم و بسیاری از بازیکنان به دلیل شهرت و پول فراوان مسائل فرهنگی را زیر پا می‌گذارند و اعتقادی به علم ندارند.