محمدجواد حسین نژاد در دومین بازی ملی باز هم به عنوان بازیکن ذخیره سبک بال و روی ابرها به میانه میدان می‌دود. این اولین بازی او با پیراهن سفید تیم ملی در ورزشگاهی است که بزرگترین چهره‌های تاریخ فوتبال ایران در آن قدم زده و درخشیده‌اند و اگر چند ماه پیش فقط قبل از شروع لیگ برتر امسال می‌گفتید او جلوتر از تعداد زیادی از بازیکنان نام‌دار در اولین مسابقه ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی در زمین حضور پیدا خواهد کرد به شما می‌خندیدند.
اما این خاصیت فوتبال است که مرزها را برمی‌دارد. بنابراین پس از اولین درخشش محمد جواد در دیدار ذوب آهن-سپاهان و نمایش خارق‌العاده‌اش در آن دیدار، او از یک بازیکن معمولی تیم جوانان بدل به یک ستاره نوظهور در فوتبال ایران شد. بازیکنی که پس از آن با اعتماد سرمربی سپاهان در تمام مسابقات حضور پیدا کرد و بعد از حضور در جمع بازیکنان تیم امید و تحمل یک ناکامی این بار به اردوی تیم ملی دعوت شد.
او و سه چهار بازیکن دیگر، جوان‌های تیمی هستند که همه با تجربه‌هایش از نخبه‌ها و تاپ‌های فوتبال ایران محسوب می‌شوند و همه آن‌ها گران قیمت، موثر و پرخواهان‌اند. چهره‌هایی که خودشان هم مثل جواد فوتبالشان را شروع کردند.
مثلاً سردار آزمون، ستاره بازی امروز در بازی ایران و کره به عنوان بازیکن تعویضی به زمین آمد و بلافاصله بعد از ورود کاشته جواد نکونام را بدل به گل برتری ایران در جام ملت‌های آسیا کرد. اتفاقا آن مسابقه مربوط به همین فیفادی بود و ایران خودش را برای جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ آماده می‌کرد. تورنمنتی که در آن شکست تلخی را تجربه کردیم اما بازیکنان جدیدی را در دامن خودمان دیدیم؛ سردار و مرتضی پورعلی گنجی. حتی رامین رضاییان روی نیمکت آن تیم بی تاب ورود به زمین بود. وحید امیری، وریا غفوری و چند اسم دیگر، بازیکنانی که فوتبال ایران برای دوره تازه‌اش به تک تک‌شان نیاز داشت.
نسل ۲۰۱۵ حالا آرام آرام به خط پایان نزدیک می‌شود. البته برای خیلی‌های‌شان خداحافظی هنوز خیلی دور است اما به هر حال اغلب آن‌ها در مرز ۳۰ سالگی یا بیشترند و نسل جوان باید خودش را به آن‌ها برساند. نسل جوان که امروز اغلب‌شان روی سکوی ورزشکاه آزادی بودند.
در تصویری که از آن‌ها داشتیم به جزء مهرداد محمدی، بقیه‌شان هنوز چندان برای هواداران فوتبال آشنا نیستند اما سعید سحرخیزان، آریا یوسفی، علی قربانی و امین حزباوی به زودی در ترکیب اصلی تیم ملی جای خواهند گرفت و تیترهای درشت را به خود اختصاص خواهند داد. درست شبیه به همان کاری که ستاره‌های امروز تیم ملی انجام داده و آنقدر در این مسیر جدی بودند که سخت می‌شود در جای‌شان بازیکنان جدیدی را تصور کرد اما همیشه زمان قوی‌تر و تعیین کننده‌تر است. بنابراین باید آرام یا حتی کمی شلاقی‌تر مسیرها برای نسل جوان باز کرد تا بیایند و کنار این با تجربه‌های خوش نقش بدرخشند. امروز جواد حسین نژاد که روی نیمکت تیم ملی کاملا متفاوت و تنها به نظر می‌رسید در دومین تجربه ملی کنار بزرگانی مثل امید ابراهیمی و سعید عزت اللهی کمربند میانی را محکم کرد. دو هافبکی که یکی‌شان خیلی دیر و یکی‌شان خیلی زود در تیم ملی حضور پیدا کردند و سرگذشت هرکدام‌شان می‌تواند برای جواد آینده ساز باشد.
📷گفتم که این عکس را دوست دارم! عکسی که انگار یک بازیکن جوان را در مسیر حرکت به سوی آینده نشان می‌دهد. بعد از جام ملت‌های آسیا و برای جام جهانی ۲۰۲۶ تعداد امثال جواد حسین نژاد باید در تیم ملی بیشتر شود و فرصت بیشتری به آن‌ها داده شود. آن وقت است که می‌توان امیدوار باشیم فوتبال ایران هرگز از بازیکنان خوب خالی نخواهد شد و نسلی پس از نسلی دیگر پرچم را بالا نگه خواهد داشت.
به قلم پژمان راهبر، سایت ورزش سه