“من فکر می کنم اینهایی که الان مسافرت می روند و کرونا را جدی نمی گیرند همان دانش آموزانی هستند که :
ا- دیر آمدند و براحتی در کلاس، راهشان دادیم.
۲- تکلیف انجام ندادند و به راحتی از کنارش رد شدیم.
۳- بی احترامی به دبیر و آموزگار و دیگران کردند گفتیم بچه هستند.
۴- دیر سرجلسه امتحان آمدند و از آنها امتحان گرفتیم و یا دیر سر کلاس، بعد از زنگ تفریح آمدند و به راحتی از آنها گذشتیم.
۵- برای امتحان غیبت کردند، از آنها خواستیم گواهی دکتر بیاورد و از آنها امتحان گرفتیم .
۶- بارها بابت بی انضباطی به دفتر مدرسه مراجعه کردند، باز هم به آنها نمره انضباط ۲۰ دادیم تا بنا به درخواستِ والدینش بتواند با این کارنامه ی کذائی در مدرسه های دیگر برای دوره های دیگر ثبت نام کند و غافل از اینکه خود ما مربیان آموزشی و پدر و مادرها باعث شدیم راه فریب دادنِ دیگران را خوب یاد بگیرد.
۷- نمره مستمر ۸ او را ۱۸ دادیم و با یک بسیار خوب او و خانواده اش را خوشحال نمودیم.
۸- نمره ورقه او را با ارفاقِ چند نمره ای دادیم و به او تلاش نکردن و جدی نگرفتن را یاد دادیم.
از این موارد شما بیش از من می توانید ردیف کنید و هیچوقت مطابق قانون با او برخورد نکردیم که یاد بگیرد قانون فقط برای نوشتن نیست باید اجرا شود و عواقبِ بی قانونی را بپذیرد و این قانون گریزی در بین، مسئولین و اجتماع و استادیوم های ورزشی و …… هم مشاهده می شود . شاید بگوئید پس مقصر ما معلمین و پدر و مادرها هستیم، با اجازه ی شما بنده عقیده دارم واقعا در اینگونه ظهورِ رفتار ها سیستم آموزشی و تربیتیِ ما بی تقصیر نیست! چراکه هم اکنون با این بی قانونی ها، هر کسی دارد سر جای خودش را در کشتیِ زندگی سوراخ می کند، بدون اینکه متوجهِ غرق شدنِ کشتی و به انهدام کشیدنِ همه شود. اگر یکبار طعم تلخ عدم رعایت قانون را با تنبیه های کوچک در دوران کودکی می چشید و کسی پشتِ بی قانون رفتار کردنِ او را نمی گرفت، الان چون شیر جلوی خبرنگارها ظاهر نمیشد و بگوید من مصاحبه نمی کنم. مسافرت را دلم میخواهد.”
t.me/dr_saeidrostami