دوپینگی که دوپینگ نیست!

89-58EPO یا همان داروی اریتروپویتن یکی از دوپینگ‌هایی است که به دلیل شاخص پایین تشخیص در آزمایش دوپینگ با استقبال زیاد ورزشکاران روبرو شده است، غافل از این که تحقیقات نشان می‌دهد این ماده جز ضرر چیزی برای ورزشکار ندارد.

 داروی ارتیروپوتین که EPO نامیده می‌شود، برای ورزشکاران قدغن شده است، زیرا این باور وجود دارد که این دارو باعث بالا رفتن قوا و کارایی ورزشکاران می‌شود و باعث می‌شود به طور ناعادلانه‌ای از دیگر رقیبانشان پیشی بگیرند. با این وجود تحقیقات جدید که در مجله داروشناسی بالینی در انگلیس به چاپ رسید نشان می‌دهد که هیچ مستند علمی مبنی بر این که این دارو کارایی را بالا می‌برد وجود ندارد، بلکه شواهد نشان می‌دهد این دارو حتی برای سلامت ورزشکاران مخرب و برای زندگی آنها خطرناک است.

دوچرخه‌سواری حرفه‌ای ورزشی محبوب است، اما در دهه‌های اخیر به دلیل موارد بالای دوپینگ تصویری که از این ورزش وجود داشته خدشه دار شده است.

EPO که سلول‌های خون را تحریک می‌کند، اخیرا مورد توجه آژانس ضد دوپینگ آمریکا قرار گرفته، این آژانس اعلام کرده که نیل آرمسترانگ که هفت مرتبه مسابقات توردو فرانس را برده است و رکود بر جای گذاشته، از این دارو استفاده کرده است.

پروفسور آدام کومن، مسئول تحقیقات در مرکز تحقیقاتی دارو در هلند می‌گوید : ورزشکاران و تیم‌های پزشکی آنها ممکن است باور داشته باشند که این دارو کارایی را بالا می‌برد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد EPO کارایی کسی را بالا ببرد.

از طرف دیگر مضرات این دارو مشخص شده است. EPO غلظت خون را بالا می‌برد و ممکن است باعث ایجاد لخته‌های خونی شود. این لخته‌ها جریان خون را مسدود می‌کنند. بنابراین اکسیژن به سلول‌ها نمی‌رسد و آنها از بین می‌روند و ارگان‌های بدن آسیب می‌بینند. اگر این ارگان‌ها مغز یا قلب باشند، ممکن است سکته قلبی یا مغزی ایجاد شود.

معمولا EPO برای درمان کم خونی استفاده می‌شود و اثرات آن بر بیماران مشاهده شده است. پروفسور کوهن به این نکته اشاره می‌کند که محققین تلاش می‌کنند تا از استفاده نابه جای این دارو جلوگیری کنند، زیرا مضراتی در بر خواهد داشت، او می‌افزاید: چرا در مورد داروهای مشابه باید قوانین متفاوت باشند؟ با وجود این که دوپینگ ممنوع است، فشار برای برنده شدن به ورزشکاران آنقدر زیاد است که به هر راهی دست می‌زنند تا از رقیبان خود پیشی بگیرند. هنگامی که ورزشکاران و مربیان آنها متوجه شوند که این داروها هیچ منفعتی ندارند، بلکه به آنها آسیب می‌رسانند، قطعا در استفاده از این داروها تجدید نظر می‌کنند. من معتقدم که به تحقیقات با کیفیت بالا نیاز است تا اثرات داروهای نیروزا بررسی شود. اگر ثابت شود که بسیاری از داروهایی که ورزشکاران ما مصرف می‌کنند هیچ سودی ندارند. آنها از مصرف این داروها دست می‌کشند و در سلامت و کارایی بیشتری به کار خود ادامه می‌دهند.

این نوشته در عمومی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.