دوباره باخت، دوباره انتقاد. تیم ملی ایران در رقابت‌های غرب آسیا به نیمه نهایی نرسید تا بار دیگر منتقدان فرصتی را برای تاختن به فوتبال فلاکت‌زده ایران فراهم ببینند. از علی کفاشیان بگیرید تا کی‌روش و بازیکنان جوان تیم ملی سیبل شده‌اند، آن هم تنها به بهانه حذف در رقابت‌های غرب آسیا!
نتیجه حضور پدیده‌های فوتبال ایران در رقابت‌های غرب آسیا ناکامی در رسیدن به جمع چهار تیم نهایی بود؛ نتیجه‌ای که دوباره مجالی را برای منتقدان بدبین فراهم کرده تا به اتفاقی که باید در فوتبال ایران رخ دهد، حمله کنند.
حضور بازیکنانی نظیر شجاع خلیل زاده، یعقوب کریمی، محمدرضا خانزاده و … در تیم ملی خواسته‌ای بود که از مدت‌ها پیش و به ویژه پس از نتایج ناامید کننده تیم ملی در رقابت‌های انتخابی جام جهانی از کادر فنی طلب می‌شد. با این حال آنچه مدنظر جامعه فوتبال ایران بود با آنچه در ذهن کارلوس کی‌روش می‌گذشت تفاوت عمده‌ای داشت. او رقابت‌های مهمی چون انتخابی جام جهانی را محلی برای نتیجه‌گیری و نه کسب تجربه قلمداد می‌کرد و با همین تفکر کمتر به بازیکنان جوان‌تر فرصت می‌داد که در ترکیب تیم ملی خودی نشان دهند، اما فهرستی که برای غرب آسیا آماده شد پر بود از بازیکنانی که در این یکی، دو ساله در لیگ ایران درخشید‌ه‌اند و تنها اعتماد به نفس پوشیدن پیراهن تیم ملی را در وجودشان نمی‌دیدند.
نتایجی که تیم ملی در غرب آسیا گرفت مانع از آن شد تا تیم ایران به جمع چهار تیم پایانی رقابت‌های غرب آسیا صعود کند. اما سوالی که مطرح است این که رسیدن به نیمه نهایی و حتی قهرمانی در این رقابت‌ها چقدر برای فوتبال ایران مهم بوده که بخواهیم این گونه به نسلی که قرار است سال‌های سال فوتبال ایران را بیمه کند، بتازیم؟ مگر در مرتبه‌های قبل که تیم ایران این جام کم اهمیت را بالای سر برد چه چیزی نصیب فوتبال ایران شد.
مگر در سال 2007 که تیم «ب» ایران با عبور از سد عراق قهرمان این رقابت‌ها شد چه چیزی به فوتبال ایران دادند و مگر همان عراق با گذر از استرالیا و ژاپن و کره جنوبی قهرمان آسیا نام نگرفت؟ به هر حال در شرایطی که فوتبال ایران باید دوران گذار را طی کند و نسلی قدیمی جایش را به نسل جوان بدهد، باید کمی در اظهار نظرها حد انصاف را رعایت کرد. انتقاد از کادر جوانی که با نام ایران در رقابت‌های کم اهمیت غرب آسیا شرکت کردند و شاید عملکردشان در زمین با نتیجه‌ای که گرفتند چندان برابر نبود(به ویژه بازی با بحرین)، تنها اعتماد به نفس ستاره‌های جوان جویای نام فوتبال ایران را کم می‌کند و این راهی است که بارها به غلط آن را طی کرده‌ایم و نتیجه نگرفته‌ایم.