دلگیرم…

در درجه اول باید از خدا تشکر کنم، بابت تمامی الطافش تو چمد وقت گذشته. باز هم بهم ثابت کرد که هوامو داره. این چند وقت اتفاقات نادری تو زندگی به خصوص در زمینه شغلی افتاد که هیچ گاه تصورش رو هم نمی کردم. همیشه دوست داشتم به همه اثبات کنم که استاد همون معلمه با مدرک تحصیلی بالاتر. سعی کردم معلم باشم، همیشه در دسترس، همیشه پاسخگو، همواره قابل اعتماد و همواره دوست. متاسفانه شرایط ضعیف تربیت باعث شد که برای آخرین بار تصمیم به تغییر بگیرم. تغییر بدم رویه کاریمو تا هرکس نتونه درموردم نظر بده، هرکس با مغز فندقی خودش قضاوت نکنه اون هم بدون صحبت با خودم و جویا شدن دلایل، نتونن با آبروم که تنها دارایی تمام عیار منه بازی کنن. مطمئنا عوض میشم…سختگیر…بیرحم و منضبط.

از طرفی همیشه به خیلی از مسئولین ایراد می گرفتم که چرا گوشیشونو جواب نمیدن یا کار مردم رو راه نمیندازن؟چند بار باهاشون حرفم شد و بهشون اثبات کردم که اونها مسئولن و در قبال یه عده ای مسئولیت دارن. در حال حاضر خودم هیچ مسئولیت خاصی ندارم ولی متاسفانه طوری رفتار کردم که توقعات و انتظارات سایرین ازم بالاست. همین باعث شده که همیشه بهشون فکر کنم و حتی اگه نتونستم کاری براشون انجام بدم تلاشم رو کرده باشم. متاسفانه این چند وقت اخیر داره اتفاقاتی میفته که منو هم داره به اون سمت می رسونه و ناچار میشم از یه عده ای فراری باشم و جوابشونو ندم. مطمئنم مشکل از نیت من نیست بلکه نمیتونم فرق افرادی که واقعا لیاقت خیلی تلاش ها رو دارن با بقیه تشخیص بدم. متاسفانه امروز تصمیم گرفتم همه را به یک چشم ببینم و بد و خوب را یکسان فرض کنم. از تمامی دوستانی که به نوعی توقع از شخص بنده داشته و دارن عذرخواهی میکنم و امیدوارم در فرصت هایی دیگر قدردان زحمات و پاسخگوی مشکلاتشون باشم…..