استاد دانشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه تهران معتقد است دانشكده‌هاي تربيت بدني در بعد برنامه‌ريزي طي ساليان اخير جهش‌هاي بزرگي داشته، اما از نظر اجراي برنامه‌ها با دشواري‌هاي زيادي روبرو بوده‌اند.
دكتر عباسعلي گائيني در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين كه تمام سرفصل‌هاي تربيت بدني تجديد نظر شده و به روز است، تصريح كرد: بر خلاف اعتقاد بسياري از اساتيد دانشگاهها كه عنوان مي‌كنند سرفصل‌هاي دروس تربيت بدني قديمي و متعلق به 40 ـ 50 سال پيش است بايد بگوييم اين طور نيست، بلكه برخي از دانشكده‌ها برنامه‌هاي جديد را اجرايي نمي‌كنند و هنوز كهنه گرايي را به نوگرايي ترجيح مي‌دهند.
وي در رابطه با علت كم بودن واحدهاي عملي در مقطع كارشناسي ارشد و دكترا، گفت: دانشجويان در مقطع تحصيلات تكميلي بيشتر پژوهش محور هستند و توانايي‌هاي آنها در جهت گسترش انديشه‌هاي علمي است و فرصت ديگري براي انجام كارهاي عملي و كاربردي ندارند. از سوي ديگر اگر بعد از انقلاب فقط يك رشته كارشناسي ارشد داشتيم در حال حاضر شش رشته كارشناسي ارشد و نزديك به 30 برنامه در اين مقطع داريم و اين يعني پيشرفت در علوم ورزشي.
گائيني با تاكيد بر اين مطلب كه مصرف كننده‌هاي علم در برهه كنوني سردرگم هستند، خاطر نشان كرد: وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان بايد نيازهاي خود را به طور مستقيم به وزارت علوم، تحقيقات و فن‌آوري اعلام كنند تا بر اساس آن نيازها، معلم يا مربي براي فدراسيون‌ها تربيت كنند. در اين صورت نه تنها شكاف بين جامعه دانشگاهي و ورزشي كمتر خواهد شد، بلكه سازمان‌هاي مصرف كننده‌هاي علم نيز در شناسايي نيازهاي خود ناتوان نخواهند بود.
اين استاد دانشگاه گفت: در جامعه ما مديران بر اساس سوابق يا روابط سياسي وارد عرصه‌ي ورزش مي‌شوند و به واقع به اهميت حضور يك روانشناس يا ساير متخصص‌ها در كنار تيم‌ها آگاه نيستند. ديدگاه آنها صرفا مديريتي است تا شناسايي نيازهاي تيم‌هاي ورزشي. علوم ورزشي در تمام زمينه‌ها و تخصص‌ها برنامه دارد، اما متاسفانه چون تقاضا براي اين گونه برنامه‌ها كم است دانشگاهها ديگر به سمت توليد نيروي انساني در جامعه ورزش پيش نمي روند.
گائيني تصريح كرد: برنامه‌هاي زيادي براي پيشبرد ورزش وجود دارد، اما چون تقاضا براي اجراي برنامه‌ها از سوي وزارت ورزش و جوانان و فدراسيون‌ها كم است، جامعه دانشگاهي نيز كمتر در اين زمينه‌ها دخالت مي‌كنند.
وي يكي از مشكلات مهم دانشگاهها را نداشتن منابع و ژورنال‌هاي علمي معتبر دانست و گفت: به دليل تحريم ها بسياري از منابع و ژورنال‌هاي علمي را از دست داديم و امكانات خوب آزمايشگاهي نداريم. از سوي ديگر برنامه‌ها همه بالفعل و آماده روي ميز قرار دارند، اما اجراي آنها به امكاناتي نياز دارد كه در سطح دانشگاهها به خاطر مشكل منابع مالي امكان پذير نيست.
اين استاد دانشگاه در پايان تاكيد كرد: در برهه كنوني جامعه مصرف كننده از جمله وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان، باشگاه‌ها و فدراسيون‌ها هنوز نيازهاي خود را نمي دانند تا با اعلام موجوديت به دانشگاهها، نيروي انساني تربيت شود.