” ف” مثل فوتبال و فرهنگ

بازی تیم ملی مقابل نیجریه، همان مدل بازی یک سال پیش مقابل کره بود؛ دادن توپ و گرفتن زمین، بستن فضا و مدیریت نیجریه که کاملا قابل پیش‌بینی بود و تمامی کارشناسان و دوست‌داران فوتبال به سبک بازی کلی تیم آگاهی داشتند؛ این پیش بینی ناشی از داشته ها و توان فنی تیم ملی بود؛ پس از تلاش بچه ها و کی‌روش متشکریم.
قیاس بین فوتبال و فرهنگ، قیاسی شتاب زده است، اما از جهاتی بی شباهت نیست؛ بی شباهت که حال و احوال فعلی فرهنگ عمومی جامعه، پس از پیروزی انقلاب در سال ۵۷ و شکل گیری حکومت متفاوت با فضای جهان دو قطبی شرق و غرب، ایدئولوژی جدیدی در منطقه ژئوپولوتیک خاورمیانه به وجود آمد که از دین و از حکومت اسلامی صحبت می کرد؛ درمنطقه جغرافیایی شیعه، این فضا سبب شکل گیری پیمانی بین دو طرف دیروز دعوا در قبال ایران و جلوگیری از اهداف آن شد. خط ترور، کودتا، آشوب داخلی، تحریک اقوام و مهمترین موضوع، جنگ تحمیلی به مدت ۸ سال سعی در کاهش سرعت رسیدن به اهداف اصلی انقلاب (توسعه دینی، فرهنگی و صدور انقلاب) داشت.
پشت سر گذاشتن تمامی حوادث به نحو مطلوب، موضع دشمن را به سمت دیگری تغییر داد؛ بعد از جنگ تحمیلی، رهبر انقلاب از تهاجم فرهنگی صحبت کردند اما فضای مناسبی شکل نگرفت و موضوع، مغفول ماند.
بامطرح شدن پدیده جهانی شدن حدود و میزان تاثیرگذاری و تاثيرپذیری آن (تبادل فرهنگی یا تهاجم فرهنگی!) از سوی مسئولان مشخص نشد. نادیده گرفتن و سطحی نگریستن در پدیده های فرهنگی، سوء مدیریت در این سال ها، فضای عمومی جامعه را به سمت و سوی دیگر هدایت کرده است.
فرهنگ کشور که از لحاظ داشته ها، غنی و سرشار است، در این میان به کنجی خزیده و نادیده گرفته شده است؛ این انزوا را خود ما به وجود آوردیم؛ فرهنگ ایرانی اسلامی که تهاجمات را در طول تاریخ در خود هضم می‌کرده است اکنون مانند گذشته سرپا نیست و به لاک دفاعی رفته است؛ مشابه آنچه دیشب رفتیم؛ حال آنکه همانند انتظار از فوتبال، انتظار از این دریای بی کران بیش از این‌هاست. وضعیت فرهنگ عمومی –حجاب وعفاف، طلاق، سن ازدواج، تجمل گرائی و مصرف گرائی وضعیت مطلوبی نیست.
جنگ پایان ناپذیر دشمن با ایدئولوژی برتر ما ادامه دارد؛ تبلیغات دشمن، شبهه افکنی، رواج سبک زندگی های نامطلوب و مغایر با فرهنگ دینی و ملی ما، بی شک بر اجتماع تاثیر خواهد گذاشت؛ باید مدیریت سطحی فرهنگی را به مدیریت یک پارچه عمیق تبدیل نمود و نه تنها به تبیين نظام متعالی اعتقادی و هماهنگی این نظام اعتقادی با نیاز فردی و اجتماعی پرداخت بلکه به اثبات برتری عقیده خود پرداخت.
همانطور که می دانیم امسال سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملي و مديريت جهادي از سوی رهبر انقلاب اعلام شد؛ اعلامی که می تواند اعلام وضعیتی جدید باشد؛ هشدارها و تذکرات رهبری در طول سال های اخیر به درستی واکاوی نشده است، چه زمانی بهتر از امسال؛ چرا نتوانیم حل مسئله کنیم؟ قبول وجود معضلات از سوی مدیران، باور به حل معضلات، تلاش و سعی خستگی ناپذیر برای جبران گذشته و در یک کلام، مدیریت جهادی؛ راه گشاست.
فوتبال، سرگرم کننده و دوست داشتنی است، اما شکست در آن، آسیبی جدی به پیکر یک ملت نمی زند؛ حال آنکه فرهنگ، آن چیزی است که مردم با آن زندگی می‌کنند. مجموعه است از اخلاق، عادات و باور مردم و این باور است که به زندگی، معنا و مفهوم می دهد و با این هجوم همه جانبه، زندگی دینی بخشی از جامعه ما در خطر است. جامعه ای که در افق ایران ۱۴۰۴ توسعه یافته اش متناسب با مقتضیات فرهنگی آن است و متکی بر اصول اخلاقی و ارزش های اسلامی، ملی و انقلابی و الهام‌بخش، فعال و مؤثر در جهان اسلام است.
این گزاره ها دست یافتنی است به شرط باور قلبی، برنامه صحیح، تلاش جهادی و صبوری …