تست ورزش، در واقع یک روش غربالگری جهت بررسی تأثیر ورزش بر قلب می‌باشد. این اقدام تشخیصی یک بررسی کلی از سلامت قلب به عمل می‌آورد.
دلایل انجام تست ورزش چیست؟
تست ورزش جهت تعیین علت درد قفسۀ سینه، ظرفیت و توانمندی قلب در انجام ورزش، میزان مناسب ورزش در افرادی که برنامۀ ورزشی را به تازگی شروع کرده‌اند و همچنین تعیین اختلالات ریتم قلب طی ورزش به کار می‌رود. البته ممکن است دلایل دیگری هم وجود داشته باشد که پزشک انجام این تست را درخواست کند.
تست ورزش چگونه انجام می‌شود؟
در این تست از دستگاه تردمیل یا دوچرخه ثابت استفاده می‌شود. برای انجام این تست در حالی که فعالیت الکتریکی قلب از طریق نوار قلب ضبط می‌شود و فشارخون نیز اندازه‌گیری می‌شود، فرد شروع به راه رفتن روی دستگاه تردمیل کرده یا شروع به رکاب زدن روی دوچرخۀ ثابت می‌کند. این اقدام تشخیصی در واقع نشان دهندۀ واکنش قلب نسبت به افزایش نیاز بدن به اکسیژن می‌باشد.
معمولاً این اقدام تشخیصی تا زمانی‌که ضربان قلب به تعداد مورد نظر افزایش یابد، ادامه پیدا می‌کند؛ مگر این‌که عوارضی از قبیل درد قفسۀ سینه یا افزایش بسیار زیاد فشارخون رخ دهد که در این صورت تست متوقف می‌شود. پس از انجام ورزش، وضعیت بیمار 10 تا 15 دقیقه یا تا زمانی‌که ضربان قلب به میزان اولیه برگردد، کنترل می‌شود.
آمادگی‌های لازم برای انجام تست ورزش چیست؟
از 3 ساعت قبل از انجام تست فرد اجازه ندارد سیگار بکشد، چیزی بخورد و مایعات حاوی کافئین و الکل مصرف کند.
داروها باید طبق معمول مصرف شوند، مگر این که دستورات دیگری صادر شده باشد.
بیمار باید کفش و لباس راحت جهت انجام ورزش بپوشد.
در صورت مصرف داروی سیلدنافیل سیترات یا ویاگرا[1] در طی 24 ساعت گذشته، حتماً باید به پزشک اطلاع داده شود. این امر ضرورت دارد چون گاهی در طی انجام تست ورزش برای کاهش درد قفسۀ سینه از داروی نیتروگلیسرین استفاده می‌شود که مصرف همزمان آن با ویاگرا می‌تواند منجر به کاهش شدید فشارخون شود.
در این اقدام تشخیصی فرد چه احساسی دارد؟
الکترودهای دستگاه از طریق برچسب‌های هدایت کننده جریان الکتریکی بر روی قفسۀ سینه، دست‌ها و پاها قرار می‌گیرند. آماده کردن محل الکترودها روی قفسۀ سینه ممکن است احساس سوزش خفیفی ایجاد کند. الکترودها جریان الکتریکی قلب را به دستگاه، منتقل می‌کنند، که در آنجا فعالیت قلب ضبط می‌شود. بازوبند دستگاه فشارخون نیز بر روی بازو بسته شده که هر از چند دقیقه باد شده و فشار مختصری روی بازو ایجاد می‌کند.
میزان ضربان قلب و فشارخون پایه قبل از شروع ورزش اندازه‌گیری می‌شوند. سپس راه رفتن روی تردمیل یا رکاب زدن دوچرخۀ ثابت شروع می‌شود، به نحوی که به تدریج سرعت و شیب تردمیل افزایش می‌یابد یا مقاومت رکاب دوچرخه افزایش می‌یابد.
عوامل خطر این اقدام تشخیصی کدامند؟
تست ورزش معمولاً یک تست بی‌خطر است. با این حال در موارد کمی برخی افراد طی انجام تست احساس درد در قفسۀ سینه، تپش قلب، گیجی و تنگی نفس دارند یا ممکن است در طی ورزش غش کنند. حملۀ قلبی یا ایجاد ریتم‌های غیرطبیعی خطرناک در طی انجام تست نادر هستند. افرادی که مستعد این‌گونه عوارض هستند اغلب ضربان قلب ضعیفی دارند، که معمولاً در این‌گونه موارد این تست تجویز نمی‌شود.
توجهات لازم در انجام این اقدام تشخیصی چیست؟
تست ورزش در خانم‌های جوان و میانسالی که علائم معمول بیماری‌های قلبی را ندارند از دقت کمتری برخوردار است.
نتایج طبیعی در این اقدام تشخیصی چیست؟
به‌طور طبیعی تعداد ضربان قلب با افزایش بارکاری قلب افزایش می‌یابد و براساس سن و وضعیت بیمار به یک سطح استقامت می‌رسد.
نتایج غیرطبیعی در این اقدام تشخیصی چیست؟
نتایج غیرطبیعی ممکن است نشان دهندۀ ریتم‌های غیرطبیعی در طی ورزش، فشار بر قلب در طی ورزش و اختلالات عروق کرونر (انسداد در عروق) باشند.
تست ورزش چیست؟ تست ورزش، در واقع یک روش غربالگری جهت بررسی تأثیر ورزش بر قلب می‌باشد. این اقدام تشخیصی یک بررسی کلی از سلامت قلب به عمل می‌آورد. دلایل انجام تست ورزش چیست؟ تست ورزش جهت تعیین علت درد قفسۀ سینه، ظرفیت و توانمندی قلب در انجام ورزش، میزان مناسب ورزش در افرادی که برنامۀ ورزشی را به تازگی شروع کرده‌اند و همچنین تعیین اختلالات ریتم قلب طی ورزش به کار می‌رود. البته ممکن است دلایل دیگری هم وجود داشته باشد که پزشک انجام این تست را درخواست کند. تست ورزش چگونه انجام می‌شود؟ در این تست از دستگاه تردمیل یا دوچرخه ثابت استفاده می‌شود. برای انجام این تست در حالی که فعالیت الکتریکی قلب از طریق نوار قلب ضبط می‌شود و فشارخون نیز اندازه‌گیری می‌شود، فرد شروع به راه رفتن روی دستگاه تردمیل کرده یا شروع به رکاب زدن روی دوچرخۀ ثابت می‌کند. این اقدام تشخیصی در واقع نشان دهندۀ واکنش قلب نسبت به افزایش نیاز بدن به اکسیژن می‌باشد. معمولاً این اقدام تشخیصی تا زمانی‌که ضربان قلب به تعداد مورد نظر افزایش یابد، ادامه پیدا می‌کند؛ مگر این‌که عوارضی از قبیل درد قفسۀ سینه یا افزایش بسیار زیاد فشارخون رخ دهد که در این صورت تست متوقف می‌شود. پس از انجام ورزش، وضعیت بیمار 10 تا 15 دقیقه یا تا زمانی‌که ضربان قلب به میزان اولیه برگردد، کنترل می‌شود. آمادگی‌های لازم برای انجام تست ورزش چیست؟ از 3 ساعت قبل از انجام تست فرد اجازه ندارد سیگار بکشد، چیزی بخورد و مایعات حاوی کافئین و الکل مصرف کند. داروها باید طبق معمول مصرف شوند، مگر این که دستورات دیگری صادر شده باشد. بیمار باید کفش و لباس راحت جهت انجام ورزش بپوشد. در صورت مصرف داروی سیلدنافیل سیترات یا ویاگرا[1] در طی 24 ساعت گذشته، حتماً باید به پزشک اطلاع داده شود. این امر ضرورت دارد چون گاهی در طی انجام تست ورزش برای کاهش درد قفسۀ سینه از داروی نیتروگلیسرین استفاده می‌شود که مصرف همزمان آن با ویاگرا می‌تواند منجر به کاهش شدید فشارخون شود. در این اقدام تشخیصی فرد چه احساسی دارد؟ الکترودهای دستگاه از طریق برچسب‌های هدایت کننده جریان الکتریکی بر روی قفسۀ سینه، دست‌ها و پاها قرار می‌گیرند. آماده کردن محل الکترودها روی قفسۀ سینه ممکن است احساس سوزش خفیفی ایجاد کند. الکترودها جریان الکتریکی قلب را به دستگاه، منتقل می‌کنند، که در آنجا فعالیت قلب ضبط می‌شود. بازوبند دستگاه فشارخون نیز بر روی بازو بسته شده که هر از چند دقیقه باد شده و فشار مختصری روی بازو ایجاد می‌کند. میزان ضربان قلب و فشارخون پایه قبل از شروع ورزش اندازه‌گیری می‌شوند. سپس راه رفتن روی تردمیل یا رکاب زدن دوچرخۀ ثابت شروع می‌شود، به نحوی که به تدریج سرعت و شیب تردمیل افزایش می‌یابد یا مقاومت رکاب دوچرخه افزایش می‌یابد. عوامل خطر این اقدام تشخیصی کدامند؟ تست ورزش معمولاً یک تست بی‌خطر است. با این حال در موارد کمی برخی افراد طی انجام تست احساس درد در قفسۀ سینه، تپش قلب، گیجی و تنگی نفس دارند یا ممکن است در طی ورزش غش کنند. حملۀ قلبی یا ایجاد ریتم‌های غیرطبیعی خطرناک در طی انجام تست نادر هستند. افرادی که مستعد این‌گونه عوارض هستند اغلب ضربان قلب ضعیفی دارند، که معمولاً در این‌گونه موارد این تست تجویز نمی‌شود. توجهات لازم در انجام این اقدام تشخیصی چیست؟ تست ورزش در خانم‌های جوان و میانسالی که علائم معمول بیماری‌های قلبی را ندارند از دقت کمتری برخوردار است. نتایج طبیعی در این اقدام تشخیصی چیست؟ به‌طور طبیعی تعداد ضربان قلب با افزایش بارکاری قلب افزایش می‌یابد و براساس سن و وضعیت بیمار به یک سطح استقامت می‌رسد. نتایج غیرطبیعی در این اقدام تشخیصی چیست؟ نتایج غیرطبیعی ممکن است نشان دهندۀ ریتم‌های غیرطبیعی در طی ورزش، فشار بر قلب در طی ورزش و اختلالات عروق کرونر (انسداد در عروق) باشند.