همیشه برای “ماندن ” دلیل هست…وبرای “رفتن” بهانه.
همیشه برای “خواستن” نیاز هست….و برای “رد کردن”،مصلحت.
همیشه برای “داشتن” فضا هست…..وبرای “نداشتن” تقصیر.
این که سوار بر کدام کوپه این قطار شوی،
به پای ماندن و دستِ خواستن و عشق داشتنت،
برمی گردد…..
اگر داری که بسم الله…
اگر نه،جهان پراست از”بهانه” و “مصلحت”و””تقصیر” بی صاحب!