حواست باشد فردا که پاییز بیاید فصل که عوض شود آدم بهانه گیرتر می شود، گیر میدهد مدام به خودش، به روح و روانش ،هی می پیجد به پر و پای خودش ،به آدم های دور و برش، به خاطراتش، به گذشته لعنتی ش حتی، با هر نمه بارانی، هی سر خودش داد می زند، گیس خودش را می کشد، خودش را بابت اشتباهاتش سرزنش میکند، به خودش چشم غره می رود،با خودش نامهربان می شود. فصل که عوض می شود انگار آدم دیوانه می شود، اول فصل آدم باید حواسش به خودش باشد، خودش را هرس کند، شاخه های اضافیش را بزند، ببرد، پای تمام شاخه بریدن هایش بیایستد تمام سختی هایش دردهایش، باغبانی کند خودش را، خاطرات بدش را، سبک کند فکرش را از هر چه آزارش میدهد، اصلا پاییز فصل حساب و کتاب است فصل ریاضی، بیا خوبهای زندگیت را جمع کن آدمهای بد زندگیت را کم کن همه چیز خوب میشود قول، خوب میشود…
برگفته از صفحه شخصی دوست خوبم س. ف