ورزشی نویس نیستم و راستش خیلی از این حوزه خوشم نمی‌آید. برایم خیلی مهم نیست استقلال می‌برد یا پرسپولیس، فرقی هم نمی‌کند که رویانیان با ابراهیم زاده به توافق می‌رسد یا نه و چندان به این فکر نمی‌کنم که رقم قرارداد فلان بازیکن چقدر است. با این حال می‌دانم که درِ زورخانه‌ها را کوتاه می‌سازند چون زورِ این خانه قرار نیست به همه چیز بچربد. کسی که می‌خواهد وارد شود باید خم شود، باید از خودش کوتاه بیاید، غرورش را دو لا کند و سر به زیر وارد شود. می‌دانم که نباید با کفش پا به گود گذاشت چون وادی مردانگی حرمت دارد، کوچک‌تری و بزرگ‌تری سرش می‌شود، برای همین باید دست زمینش را بوسید، باید یا علی‌اش را محکم گفت، اجازه گرفت، رخصت خواست، حرمت نگه داشت.
ورزشی‌نویس نیستم اما خنده‌ام می‌گیرد وقتی می‌شنوم دو تا مدیر، دو تا مرد، دو تا آدم بزرگ که هر کدام ادعای تجربه و تخصص بیشتری نسبت به هم دارند، برای هم رجز می‌خوانند و کل کل می‌کنند و مثل بچه‌ها لجبازی. آن یکی می‌گوید برو، آن یکی جواب می‌دهد نمی‌روم، بعد کارشان به پلمپ کردن در می‌رسد و چسبیدن به میز و اصلاً فکر نمی‌کنند که کارهای مهم‌تری هم دارند. صبح که بیدار می‌شوند فکر این‌اند که با کی لابی کنند، دم کی را ببینند و چه چیزی به آن یکی بگویند که بُرنده‌تر باشد و بَرنده‌تر شوند.
ورزشی‌نویس نیستم اما می‌دانم که فوتبال و هیأت و دم و دستگاهش هر چی که باشد منهای مردانگی فقط قبری است چمن شده. فرض کن دو روز دیگر هم دوام آوردی پشت آن میز، شما هم فرض کن حرفت پیش رفت در این بازی دو سرباخت، خب که چی؟ مدال کدام بازی جوانمردانه و جام کدام لیگ اخلاق را می‌دهند به کدام‌تان؟ اصلاً یک لحظه فکر کرده‌اید به فلسفه فوتبال و دویدن‌ها و میلیاردی خرج کردن‌هایش؟ دیدگاه ما با دیدگاه پیرزنی که می‌گفت 11 تا توپ بخرید و بدهید دست این ها که دنبال یکی ندوند باید کمی فرق داشته باشد یا نه؟
اصل کارهای شهرتان را کرده‌اید که در وقت اضافه، فوتبال را کرده‌اید دو نصف و یکی‌تان این سر نیمه‌اش را می‌کشد و یکی آن سر را. خطا کردن روی کسی ذوق ندارد آقایان، مردهای زورخانه زور دارند اما از زمین خوردن کسی خوشحال نمی‌شوند. گلریزان می‌کنند و اسم نمی‌برند تا کسی شرمنده نشود. بچه‌های آسمان به عشق کس دیگری به میدان می‌روند، به موقع‌اش کنار می‌کشند و به عمد می‌بازند تا بگویند برندگی همیشه رد شدن از خط آخر نیست، گاهی از خود گذشتن است.
پ.ن: در پی اختلافاتی که طی روزهای گذشته میان ابرقویی‌نژاد، رئیس هیأت فوتبال استان اصفهان و جواهری، مدیرکل اداره ورزش و جوانان استان اصفهان رخ داده بود و تهدید جواهری در نشست خبری روز چهارشنبه- 25 اردیبهشت ماه-مبنی بر اینکه هیئت فوتبال را طبق قانون از ابرقویی‌نژاد می‌گیریم. روز گذشته این هیئت توسط جواهری پلمپ شد.
منبع خبر: http://isfahan.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=19471