با وجود تمام سختی ها، دوران تحصل هم به اتمام رسید و انشاا… ماه آینده پروپوزال تصویب می شود و نهایتا تا پایان سال تحصیلی آینده دفاع می کنم. دوره دکترا علی رغم زحمات و مشقاتی که برای من به وجود آورد خاطرات خوبی به جا گذاشت. حضور در جمع اساتیدی که روزی تنها اسامی آن ها را از روی کتاب ها می شناختم و بازی فوتبال با آنها در زمین چمن مصنوعی (دکتر قرخانلو، علیزاده، دانشمندی، کردی، نوری، رجبی و…)، یکی از بهترین شب های زندگی من را رقم زد.
از خدا می خواهم در مسیر معلم شدن ( به گفته دکتر گایینی: استاد واژه بزرگی است، ما همه معلمیم) به من توفیق بده. 
معلم های بسیاری برای من و امثال من زحمت کشیدند، امیدوارم روزی فرا برسد که بتوانم گوشه ای از زحماتشان را به عنوان یک عضو کوچک از خانواده بزرگ معلمین جبران نمایم. در ضمن این روز بزرگ را به تک تک اساتید بزرگوار تبریک می گویم و برایشان از درگاه خداوند متعال آرزوی سلامت و سعادت می نمایم.