سایت اختصاصی دکتر سعید رستمی

در خاطرات سیدضیاء داستان جالبی است که توضیح‌دهنده مطالب بالا است. وی می‌نویسد: «..‌.. مظفرالدین میرزا شاه شده بود و محمدعلی میرزای ولیعهد، عازم تبریز بود [و ما از تبریز به سوی شیراز در حرکت بودیم. در زنجان به هم رسیدیم.] محمدعلی میرزا ما را شناخت و اکرام تمام کرد. پدرم همچنان در تبریز بود. او برای این که لطفی در حق ملازاده جوان کرده باشد، اسب سفیدش را به من هدیه داد. ما به راه افتادیم و همین که به نزدیک قزوین رسیدیم، نوکر تهرانی زیرکی که همراهمان بود از من اجازه خواست که مقداری رنگ خریداری کند. از او پرسیدم: این رنگ را برای چه می‌خواهی؟ نوکر تهرانی گفت: می‌خواهم دم اسب را که پیشکش ولیعهد والاتبار است، همچنان سرخ رنگ نگاه دارم. زیرا اسبان خاصه شاهی دم سرخ دارند. من بی خبر از همه جا قبول کردم. به تهران آمدیم و از تهران به سوی شیراز به راه افتادیم. در تمام مدت راه، این خدمتکار تهرانی سوار بر اسب سفید پیش از ما به هر منزلی می‌تاخت و خانه‌ای برایمان می‌گرفت که به راحت فرودآییم و استراحت کنیم. چون به آباده رسیدیم، خرابه‌ای دیدیم که آباده نام داشت و در آن جا بود که ناگهان غوغایی برخاست. صاحب خانه‌ای که ما در آن رحل اقامت افکنده بودیم، در روز عزیمت فریادکنان پیش دوید و از من و مادر بزرگم، کرایه محلی را که در آن اقامت کرده و قیمت غذایی را که خورده بودیم، مطالبه کرد. در حالی که ما پیشاپیش کرایه را به همان خدمتکار خوش‌خدمت تهرانی داده بودیم. بعد از پرس و جوی بسیار، حقیقتی بر من مکشوف شد. حقیقت این بود که خدمتکار تهرانی ما از زنجان تا آباده، همه جا و در همه منازل، به اعتبار این که ما وابسته به خاندان سلطنتی هستیم، مال قهوه‌خانه‌ها و قهوه‌چی‌ها را خورده و راه را دنبال کرده بود. دلیل این وابستگی را هم، اسب سفید دم قرمز شاهی ذکر کرده بود. شب‌هنگام که تنها ماندم، اندیشیدم و به خود گفتم: ببین ما‌ در چه خراب آبادی هستیم که دم قرمز رنگ اسب شاه می‌تواند اسباب چپاول ملتی باشد و به خود گفتم: سید ضیا! اگر ‌روزی دستت رسید، کاری بکن که بابت دم رنگین یک اسب، خون رنگین ملتی را نمکند.»
حکایت امروز ما نیز همین است. ‌اختلاس‌هایی که از قدرت پلاک قرمز دم اسب به دست آورده‌اند، به هزاران میلیارد می‌رسد. در کشور ما انتصاب به حاکمیت، خود منبع کسب مال از راه تضییع حقوق مردم است. در فقدان قانون و یا فقدان نظارت جدی بر اجرای آن، ارتباط با منابع و مصادر قدرت، ابزار چپاول می‌شود. این روزها قوه قضاییه ایران، دست به کار محاکمه کسانی است که نظارت بر اجرای قانون را بر عهده داشتند، اما از مناصب خود در جهت سلب امنیت اقتصادی مردم و کسب ثروت برای خود بهره بردند. یکی از آنان، وقیحانه گفته است که «دوستانش حاضرند کل منطقه لواسان را به نام او کنند.» این دوستان، همان پیشخدمت سیدضیاء هستند که از حق مردم می دزدند و به کیسه صاحب منصبان می ریزند.

تاریخ نشان داده است که قدرت بدون نظارت، منجر به فساد خواهد شد. باید ساختار را اصلاح کرد تا هم اسباب امنیت مردم فراهم شود و هم، « پلاک قرمز دم اسب دولتیان» احساس قدرت ناشی از «وصل به قدرت» ایجاد نکند و مقامات حکومتی و وابستگان خرد و کلان‌شان، از فرصت «عدم پاسخ‌گویی» و «نظارت‌ناپذیری» برخوردار نشوند.

پ ن: نویسنده متن مشخص نیست.

اگر می‌خواهید یک ملتی را نابود کنید، کم هزینه‌ترین، راحت ترین و پنهان‌ترین ابزار “‎تورم” است.
یک تورم بلندمدت آرام آرام تمام بنیان‌های اخلاقی و اجتماعی یک ملت را نابود می‌کند.

جان مینیارد کینز،
اقتصادان شهیر انگلیسی

If you want to destroy a nation, the cheapest, most convenient, and most hidden tool is “inflation.”
A long-term inflation is slowly destroying all the moral and social foundations of a nation.

John Minard Keynes: Famous British economists

خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ 

پیکان – پرسپولیس، ورزشگاه شهر قدس؛ سرمربی تیم ملی ایران تماشاگر ویژه این بازی بود اما پشت سر آقای اسکوچیچ دیواری سیمانی و به شدت بی سلیقه‌ای دیده می‌شود که روایت واضح از حقایق فوتبال ایران است.
این وضعیت ناراحت‌کننده فوتبال ما به لحاظ امکانات سخت افزاری است؛ لیگ در چنین ورزشگاه‌هایی برگزار می‌شود اما بعضی‌ها فکر می‌کنند قهرمانی در جام جهانی حق مسلم ایران است!
قطر با کمپ اسپایر، همه تیم‌های بزرگ دنیا را جذب می‌کند اما ما با این ورزشگاه‌های محقر، حتی نمی‌توانیم از سرمربی تیم ملی به درستی پذیرایی کنیم.
۸ سال آزگار کی‌روش در چنین شرایطی مربیگری کرد؛ تازه تعدادی بسیار زیادی از منتقدان فوتبال ما، این مربی را که از منچستر و رئال‌مادرید به ایران آمده بود به نگاه بالا به پایین متهم می‌کردند. راستش را بخواهید هرگز نفهمیدیم منظور آنها چه بود و نگاه بالا به پایین درباره کی‌روش چه معنایی دارد؟
فرض کنید امروز زیدان به امارات، قطر یا عمان برود؛ در این صورت اگر کاستی‌های فوتبال را در حوزه خلیج فارس ببیند و انتقاد کند یعنی نگاهش بالا به پایین است؟
از اسم‌های بزرگ فاکتور بگیریم و برسیم به مربی بساز و آرامی مثل اسکوچیچ که معمولا به درخواست‌های فدراسیون فوتبال «نه» نمی‌گوید. این دیوار سیمانی زشت پشت سر او که در عین بی‌سلیقگی چیده شده، حکایت مفصل فوتبال ایران است. اصلا از همین دیوارها باید به نتایج مهمی رسید. واقعا شانس آوردیم که باشکوه‌تر طلوع نکردیم و در چنین ورزشگاهی میزبان مورینیو، زیدان یا کلینزمن نبودیم؛ در غیر این صورت معلوم نبود از آن نگاه بالا به پایینی که به کی‌روش نسبت داده می‌شد چه چیزی باقی می‌ماند!

t.me/dr_saeidrostami