نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان میدهد ورزش با تاثیر بر افزایش تولید تستسترون باعث بهبود سلامت مغز و افزایش تولید سلولهای جدید میشود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پایگاه اینترنتی Science Daily در گزارشی مختصر از نتایج این تحقیق نوشت: محققان دانشگاه راکفلر با انجام آزمایش بر روی موشهای نر به این نتیجه رسیدند که ورزش و فعالیت حتی به آرامی باعث تولید تستسترون (هورمون جنسی مردانه) بیشتر در مغز میشود و ترشح بیشتر این هورمون در مغز باعث تولید سلولهای جدید مغزی و سلامت مغز میشود.
دانشمندان معتقدند که ورزش مداوم باعث دگرگون شدن مغز و بالا رفتن حافظه و قدرت تفکر میشود. مطالعات علمی در حال پیشرفت نشان دادهاند که ورزش مغز را تحریک میکند تا سلولهای جدید تولید کند و این روند نوروژیستی (neurogensis) نامیده میشود. این که ورزشهایی همچون پیاده روی سریع چطور بر ساختار مغز تاثیر میگذارد، همچنان مبهم باقی مانده است.
مطالعات جدیدی که ماه گذشته در شرح اقدامات آکادمی ملی علم ثبت شد مقداری از این ابهامات را برطرف کرد. این مطالعات نشان دادهاند که پس از ورزش هورمونهای جنسی مردانه در مغز به جریان میافتند و باعث دگرگون شدن مغز میشوند.
این تحقیقات بر روی موشهای نر انجام شد، اما محققین معتقدند نتایج این آزمایشها در مورد همه پستانداران و موشهای ماده نیز درست است.
بروس مک ایون، مدیر آزمایشگاه عصب شناسی دانشگاه راکفلر در نیویورک میگوید: این که تحقیقات بر روی موشهای نر انجام شود، قبلا مورد بررسی قرار گرفته بود، زیرا ما می دانستیم که استروژن، هورمون جنسی زنانه، در مغز جریان پیدا میکند و این تا حدودی برای مردها هم صادق است. استروژن بسیار مورد مطالعه قرار گرفته و اثرات زیادی از جمله رشد سلولهای جدید مغزی را به همراه دارد.
این تحقیقات با همراهی دانشمندانی از دانشگاه سوکوبای ژاپن انجام شده است. تحقیقات درباره نقش هورمونهای جنسی مردانه در مغز پستانداران کمتر انجام شده. با این که هر دو جنس، هورمونهای جنسی مردانه تولید میکنند، اما این میزان در میان مردها بیشتر است و اغلب در غدههای جنسی و همچنین در مغز ترشح میشود.
برای اطمینان پیدا کردن از این که هورمونها در مغز تولید میشوند و از غدد جنسی به مغز منتقل نمیشوند باید تولید هورمون از طرف دیگر را در آزمایشها متوقف میکردند. بنابراین بعضی از این موشها تضعیف شدند.
داروهایی به بعضی از موشها تزریق شد تا از توانایی هورمونهای جنسی مردانه جلوگیری شود و گیرندههای مغزی محصور بمانند. در واقع در بدن این موشها هورمونهای مردانه در غدد جنسی ترشح میشد، اما بر مغز تاثیری نمیگذاشت. بیشتر این موشها به مدت دو هفته بر روی تردمیل دویدند و بعضی از آنها بدون حرکت ماندند.
سپس محققین مغز همه این موشها را بررسی کردند. آنها متوجه شدند که به نسبت موشهای ساکن، در مغز آنهایی که دویدند یکی از مشتقات تستوسترون به نام دی هیدرو تستوسترون (DHT) بیشتر ترشح شد. حتی در مغز موشهای ساکن نیز مقدار کمی DHT ترشح شده بود. بنابراین ورزش باعث بیشتر تولید شدن این هورمون میشود.
در قسمت هیپوکامپوس مغز این حیوانات که بخش مربوط به حافظه و یادگیری است، نیز رشتههای عصبی بیشتری تولید شد.
با این وجود، موشهایی که در مغزشان کمتر DHT استفاده شده بود ، میزان بالایی رشته عصبی تولید نکردند.
این موشها به اندازه موشهای دیگر ورزش کردند، اما مغزشان نتوانست به همان مقدار از این فعالیت سود ببرد.
دکتر مک ایون میگوید: این آزمایش به ما نشان میدهد که برای تولید رشتههای عصبی بیشتر در قسمت هیپوکامپوس مغز تا تولید میزان زیادی DHT لازم است. در واقع، ورزش باعث تولید بیشتر DHT میشود و DHT بیشتر باعث تولید سلولها بر مغزی جدید میشود.
این یافته ها نشان میدهد، مردهایی که ورزش میکنند و آمادگی جسمانی خوبی دارند، از سلامتی بیشتری برخوردارند ، اما آیا با ورزش DHT کمتری در زنان تولید میشود و آنها بعد از ورزش از فواید کمتری برخوردار میشوند؟
دکتر مک ایون میگوید: احتمال مثبت بودن این جواب کم است، زیرا تحقیقات جدید نشان میدهند که موشهای ماده بیشتر از موشهای نر ورزش میکنند، آنها ساعات بیشتری به دویدن ادامه میدهند و حتی در سنین بالا نیز به ورزش گرایش دارند، اما موشهای نر پیرتر ورزش را کنار میگذارند. در واقع در مغز زنان رشتههای عصی بیشتری وجود دارد و به نظر میرسد هورمون استروژن در این مساله دخیل باشد، مغز زنان علاوه بر ترشح هورمونهای زنانه، هورمونهای مردانه نیز تولید میکند و ممکن است فعل و انفعالات ناشناختهای بین هورمونهای زنانه و مردانه در مغز زنان اتفاق بیافتاد که باعث تولید سلولهای مغزی بیشتری شود و توانایی تفکر را بالا ببرد.
امروز تحقیقات درباره تاثیرات کامل ورزش و هورمونهای جنسی بر مغز هنوز در حال انجامند.
با وجود این یکی از یافتههای جالب این آزمایش قطعی است و آن این است که ، ورزش انجام شده برای این آزمایش آرام بوده و فردی که با این سرعت ورزش میکند قابلیت حرف زدن با فرد دیگری را دارد. در واقع ورزش با این سرعت برای همه امکان پذیر است و میتواند سلامتی مغز را بهبود بخشد.