ازیهای آسیایی نوجوانان در حالی در نانجینگ چین به پایان رسید که کاروان ورزشی ایران در حسرت مدال طلا ماند و جایگاهی بهتر از بیستمی آسیا نصیب پشتوانه‌های ورزشمان نشد.
بازیهای نانجینگ حقایق تلخی از ورزش ایران را بر ملا کرد. در جایی که وزرات ورزش، کمیته المپیک و روسای فدراسیونها باید نشان می‌دادند برای آینده چه کاشته‌اند و شعارهای استعدادیابی و کارهای پایه‌ای‌شان تا چه حد عملی شده است، به ناگهان بازیهای آسیایی نوجوانان دست همه را رو کرد و نشان داد که ورزش ایران به چه خوبی در باد مدالهای المپیک لندن خوابیده است و در چند سال اخیر کارهای پایه ای فراموش شده‌اند.
بیستمی در بازیهای آسیایی نوجوانان و قرار گرفتن در رتبه ای پائین تر از سوریه جنگ زده یا کویت و عربستان و کره شمالی و قطر و اندونزی نتیجه عملکرد سران ورزش ایران در سالهای اخیر بوده است و مشخص می‌شود که کار زیربنایی در فدراسیونهای ورزشی در اولویت قرار نداشته و در بی پولی های یک سال اخیر ورزش ایران، ترکش صرفه جویی ها زودتر از هر قسمتی به تیمهای نوجوانان خورده است. علاوه بر این که عملکرد وزارت ورزش و فدراسیونها در انجام کارهای پایه ای قابل نقد است، نقش کمیته ملی المپیک را هم نباید کمرنگ دانست و باید از مسئولانش پرسید چقدر به خاطر پولی که به فدراسیونها می دهند بر کارشان نظارت دارند و چقدر مطمئن هستند که مثلا پولی که برای اردوهای بازیهای آسیایی نوجوانان پرداخت کرده اند، صرف موارد مختلف نظیر بدهی فدراسیونها نشده است.
بیستمی در بازیهای آسیایی نوجوانان و قرار گرفتن در رتبه ای پائین تر از سوریه جنگ زده یا کویت و عربستان و کره شمالی و قطر و اندونزی نتیجه عملکرد سران ورزش ایران در سالهای اخیر بوده است و مشخص می‌شود که کار زیربنایی در فدراسیونهای ورزشی در اولویت قرار نداشته است
با این شرایط که ورزش ایران سیستمی برای کشف، پرورش و بهره گیری از استعدادهایش ندارد و تنها به پشتوانه تلاش فردی نخبه ها در سیستم های گلخانه ای (مانند سه مدال طلایی که تیم محمد بنا در المپیک لندن گرفت) افتخاراتی نصیب ورزشمان شده است، بیستمی در آسیا زنگ خطر گوش خراشی بود که امیدواریم سکانداران فعلی وزارت ورزش آن را شنیده باشند و عملکرد فدراسیونها را به دقت مورد بازبینی قرار دهند تا سره از ناسره جدا شود.
عملکرد رشته های ورزشی ایران در بازیهای آسیایی نوجوانان:
* هندبال
هفتمی تیم ملی نوجوانان ایران در نانجینگ، ادامه‌ای بود بر روند آشفته هندبال ایران که در سه سال گذشته و پس از نقره بازیهای آسیایی گوآنگ‌جوی 2010 به هیچ عنوان قاره ای دست نیافته است.
* جودو
تنها یک مدال برنز در آسیا برای تیم ملی جودوی نوجوانان ایران که شش سهمیه در نانجینگ داشت، نمی تواند نتیجه ای قابل قبول به حساب آید.
* تنیس روی میز
رسیدن به مرحله یک هشتم نهایی بهترین نتیجه دو پینگ پنگ باز پسر ایران در این مسابقات بود و شکست از حریفانی مانند هند، کره جنوبی و مالزی در کارنامه شان ثبت شد. دو بانوی نوجوان هم بدون حتی یک پیروزی با بازیهای نانجینگ خداحافظی کردند.
* بسکتبال سه نفره
بسکتبال سه نفره حداقل برای رسیدن به مدال برنز باید کره جنوبی را شکست می داد اما مقابل این تیم مغلوب شد و در رده چهارم قرار گرفت.
* تکواندو
هر کشور می توانست یک نماینده پسر و یک نماینده دختر داشته باشد. در حالی که امید بود بهترینهای تکواندوی نوجوانان ایران کاروان ایران را طلایی کنند، بهترین تکواندوکار پسر ایران مدال نقره گرفت و نماینده برگزیده دختران ایران هم حذف شد.
* شنا
شنای ایران هنوز به سطح رقابت با بهترین های آسیا نرسیده است و در تمام مسابقات مهم رسمی در سطح قاره کهن، نمایندگان ایران با رکورد شخصی خود رقابت می‌کنند. از بین پنج نماینده ایران، بهترین شناگر رهام پیروانی بود هر چند که شکستن رکورد ملی ایران جایگاهی بهتر از هشتمی آسیا را برای وی به همراه نداشت.
* تیراندازی
دست تیراندازان پسر ایران در نانجینگ به مدال نرسید و مدال نقره تراپ دختران تنها ره آورد تیراندازان بود.
* دوومیدانی
دوومیدانی ایران در نانجینگ کارنامه نسبتا قابل قبولی داشت و نیمی از مدالهای کاروان ایران را به دست آورد تا ایران حداقل در رده بیستم آسیا قرار گیرد و پائین تر نرود. مدال نقره 400 متر با مانع، مدال نقره پرش ارتفاع، مدال نقره 1500 متر و مدال برنز دوی 800 متر ره آورد دوومیدانی کاران از نانجینگ بود.
* فوتبال
آخرین امید ایران برای طلایی شدن در بازیهای آسیایی نوجوانان تیم ملی فوتبال بود اما شکست از کره جنوبی در فینال، ایران را در حسرت طلا نگه داشت.