قراردادهاي نجومي عدالت اجتماعي را از بين مي‌برد.

اینکه در فوتبال بازیکنانی وجود دارند که با جان و دل زحمت می‌کشند شکی نیست، اما کسانی هم وجود دارند که پول باعث یاغی شدن آن‌ها شده و از هیچ صحبت و حرکتی ابایی ندارند و در این بین رفتار باشگاه‌ها و بعضا فدراسیون فوتبال از همه جالب تر است جایی که با کسانی که حرمت فوتبال را زیر پا می‌گذارند نه تنها برخوردی نمی‌شود بلکه به سرعت نیز بخشیده می‌شوند.

اگر بخواهیم گریزی به این رفتارها بزنیم بهتر است از ملی پوشان شروع کنیم جایی که رحمتی چندی پیش اعلام کرد که قصد ندارد برای تیم ملی بازی کند و کی روشی هم که از فوتبالی کاملا حرفه ای وارد فوتبال ایران شده قید این بازیکن را زد و اعلام کرد که جایی در تیم ملی نخواهد داشت البته در این بین بودند کسانی که در برابر رفتار کی روش جبهه گرفتند و او را غریبه پنداشتند و رحمتی را بازیکنی با غیرت!دروازه‌باني كه هر سال براي بستن قرارداد با باشگاه‌ها رقم‌هاي نجومي پيشنهاد مي‌كند كه شگفتي همه را بر مي‌انگيزد و جالب تر اينكه همواره اين بازيكنان دم از اهل بيت مي‌زنند اين در حالي است كه ماديات براي آن بزرگواران پشيزي هم ارزش نداشت تا جايي كه مولاي متقيان فرمودند: هر چه بيشتر به دنبال دنيا بدويد دنيا نيز به دنبال شما خواهد دويد و آسايش از شما سلب مي‌شود.

در ادامه صحبت‌های رحمتی، عقیلی مدافع تیم ملی نیز به ناگاه شبانه اردوی تیم ملی را ترک کرد و کی روش نیز بدون تردید این بازیکن را کنار گذاشت؛ کی روش رفتاری را با این بازیکنان کرد که اگر نگوییم تمام، ولی اکثر مربیان وباشگاه‌ها با آن غریبه هستند؛ مسوولان فوتبال کاری کردند که بازیکن سالاری حرف اول را در فوتبال ایران بزند؛ اگر قبول کنیم که این بازیکنان مهره‌های قابل اعتماد فوتبال هستند، اما این دلیل نمی‌شود که بازیکنان به خود اجازه دهند هر رفتاری را از خود به نمایش بگذارند!

كار به جايي رسيده است كه بعد از صعود تيم ملي به جام جهاني، بسياري از بازيكنان به مبلغ جوايز خود اعتراض داشتند كه ما بايد مبلغ بيشتري مي‌گرفتيم.در پاسخ آنها بايد گفت كه شما بايد حتي جريمه هم مي‌شديد كه از اين گروه ساده به اين شكل صعود كرديد و كار را به وز آخر كشانديد. پس آقايان شما كار خاصي انجام نداده‌ايد بلكه وظيفه خود را به جا آورده‌ايد و نبايد هيچ چيز طلب كنيد. البته طبيعي است كه اين بازيكنان زياده خواه باشند، اگر از همان ابتدا فرهنگ خدمت به مردم را به آن‌ها ياد داده بودند، آن وقت امروز اينگونه رفتار نمي‌كردند و جالب تر اينكه آنان دم از وطن و عرق ملي هم مي‌زنند.! اين رفتار زشت ملي پوشان چيزي جز خيانت به خلق نيست.23659t

برخی بازیکنان نیز فصل نقل و انتقالات را بی نصیب نگذاشتند و رفتارهای بچگانه و پول پرستانه خود را تکمیل کرده و صحبت هایی را علیه باشگاهشان انجام داده‌اند البته سهم باشگاه‌ها در این رفتارها کمتر از خود بازیکنان نیست اگر مدیران باشگاه‌ها به جای قراردادهای میلیاردی برخوردی متناسب با رفتار بازیکنان داشته باشند و به شدت با چنین بازیکنان زياده خواه برخورد می‌شد شاید این رفتارهای غیر حرفه‌ای از فوتبال ایران رخت بر ببندد. مشت آهنين بهترين برخورد با چنين بازيكنان مادي گرا است. وقتي قراردادهاي ميلياردي بسته مي‌شود اصلا توجه نمي‌كنند كه اين موضوع فاصله طبقاتي را در جامعه به طور لجام گسيخته افزايش مي‌دهد و عدالت اجتماعي كه از اهداف انقلاب شكوهمند اسلامي بوده است با اين رقم‌هاي نجومي از بين مي‌رود. جالب است كه ما ادعاي اقتدا به حضرت علي(ع) را داريم و خود را شيعه آن حضرت مي‌دانيم، كسي كه عدالت اجتماعي سرلوحه كار او در جامعه بود و حاكمان خود را به دليل نشستن بر سر سفره‌هاي رنگين شماتت مي‌كرد و همواره سعي بر توزيع عادلانه و يكسان بيت المال در ميان مردم داشت و وقتي به شهادت رسيد اندوخته شخصي آن حضرت بيش از 700 درهم نبود كه طبق وصيت امام اين مبلغ صرف رسيدگي به محرومان شد. پس خواهشا ديگر ما و برخي بازيكنان ادعاي رفتار علوي نداشته باشند و روي زيرپوش‌هاي خود نام مقدس اهل بيت را حك نكنند و مسؤولان ورزشي هم از نام مقدس مولاي متقيان مايه نگذارند.

عدالت اجتماعي در جامعه اسلامي بايد نمود داشته باشد و زماني كه 25 سال حق علي(ع) را در خلافت از او گرفتند، جامعه اسلامي در منجلاب بي عدالتي و رشد فاصله طبقاتي فرو رفت تا جايي كه آن حضرت فرمودند: اگر پيروان واقعي من به 30نفر هم مي رسيد من عليه ظلم قيام مي‌كردم. پس مي‌بينيم كه امام چه خون و دلهايي از فاصله طبقاتي در جامعه خورده است و به دليل بسته بودن دست ايشان،در جايي ديگر فرمودند: “25 سال خار در چشم و استخوان در گلو داشتم.“ با اين اوصاف ما به كجا مي‌رويم و با اين قراردادهاي نجومي بيش از پيش بر افزايش فاصله طبقاتي در جامعه كمك مي‌كنيم. عدالت اجتماعي يعني توزيع عادلانه ثروت ميان آحاد مردم يك كشور، اما اين رقم‌هاي نجومي كه حتي مرغ پخته را هم وادار به خنده مي‌كند، نشاني از عدالت ندارد. بايد واقعيت را قبول كنيم كه بازيكنان ما هم اصلا در اين حد نمي‌ارزند.

ما زماني به قانون سقف قرارداد ايراد مي‌گرفتيم و اعتقاد داشتيم كه نمي‌توان اين قانون را اجرا كرد، چرا كه باشگاه‌ها اين قانون را دور مي‌زنند كه البته حرف درستي هم بود. اما ما اعتقاد داريم كه قانون سقف قرارداد با يك برنامه ريزي مناسب قابل اجرا است و تنها يك اراده امنيتي قوي را مي‌طلبد كه بر باشگاه‌ها نظارت كند همچنان كه در شوروي سابق اينگونه بود و بازيكنان اين كشور پهناور در يك حد خاص پول دريافت مي‌كردند و همين شوروي 4 بار فيناليست جام ملت‌هاي اروپا شد و يك بار هم قهرمان اين رقابت‌ها. پس چگونه در آنجا سقف قرارداد رعايت مي‌شد اما در كشور ما نمي‌شود؟! پس بازيكنان شوروي هم بايد مثل بازيكنان ما به نداشتن پول اعتراض مي‌كردند و رقم‌هاي نجومي مي‌خواستند! چگونه “لئو ياشين“ از شوروي هنوز بهترين دروازه‌بان تاريخ فوتبال است. جواب ساده است، چون در شوروي از همان ابتدا به بازيكنان ياد داده بودند كه هدف شما بايد خدمت به مردم و كشورتان باشد و ماديات نبايد براي شما ارزشي داشته باشد كه به واقع چنين هم بود و پس از سقوط شوروي، روسيه سرمايه داري شد و هم اكنون مي‌بينيم كه فوتبال روسيه در كجاي دنيا قرار دارد!

پس اجراي قانون سقف قرارداد امكان پذير است، تنها يك ارده ملي را طلب مي‌كند. در شوروي نهاد امنيتي آن كشور سفت و سخت بر اين قانون نظارت د اشت و بي كم و كاست اجرا مي‌شد، پس در كشور ما هم بايد نهاد امنيتي ما بر باشگاه‌ها نظارت كند تا قانون سقف قرارداد رعايت شود.

یکی دیگر از اتفاقات جالب فصل نقل و انتقالات نیز حرکت بازیکن ذوب‌آهن، پیام صادقیان است که با وجود قرارداد با تیم ذوب‌آهن صحبت هایی را علیه این باشگاه انجام می‌دهد و به ستایش تیم جدیدش می‌پردازد که واقعا نمی توان روی این حرکت اسمی را گذاشت!

البته خود باشگاه‌ها نیز در این ناهنجاری‌ها نقش به سزایی را داشتند جایی که اوایل فصل نقل و انتقالات صحبت‌هایی را مطرح کردند مبنی بر اینکه می‌خواهیم قراردادهای میلیاردی را ریشه کن کنیم، ولی باز هم خودشان در صف اول بستن قراردادهای میلیاردی هستند و هیچ کس هم نیست تا در برابر چنین باشگاه‌هایی بایستد و نگذارند تعداد بازیکنانی که یک شبه به بازیکنان میلیاردی تبدیل شدند، بیشتر از این رشد کنند.

اگر بخواهیم سهم باشگاهها را در طغیان گری بازیکنان حساب کنیم براستی چقدر در این امر مقصر هستند؟

برخی مدیرانی که ورزشی نیستند به دنبال خبرسازی هستند و برای اینکه مطرح شوند چنین قراردادهایی را با بازیکنان می‌بندند و باعث ناهنجاری هرچه بیشتر فوتبال می‌شوند. زمانی يك مدیر مي‌گوید من قرارداد میلیاردی نمی بندم، ولی وقتی می‌بیند مدیر باشگاه دیگری که از لحاظ تیمی از تیم خودش پایین تر است قراردادهای میلیاردی می‌بندد خوب بیکار نمی نشیند و او هم خرج‌های میلیاردی می‌کند.

بازیکنی قرارداد دارد و درحالی که صبح علیه باشگاهش صحبت کرده عصر به تمرین می‌رود؛ کجا چنین اتفاقاتی را می‌توان دید؟ وقتی بازیکنی قراردادش تمام شده آزاد است که هرکجا مایل است برود، ولی بازیکنی که قرار داد دارد باید مراعات برخی حرکات و صحبت‌ها را بکند. در فوتبال دنیا بازیکن را به آن صورت جریمه نمی‌کنند چرا که هزینه‌های زیادی را برای این بازیکن کرده اند، ولی چون در ایران باشگاه پولی را پرداخت نکرده بازیکن نیز به خودش اجازه می‌دهد هر صحبتی را انجام دهد و مربی نیز مجبور می‌شود که بازیکن را کنار بگذارد اگر باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال مقرراتی را وضع کنند و پایبند به آن باشند تا بازیکن نیز بداند اگر رفتاری غیر حرفه ای انجام داد مجازاتش چه خواهد بود.؟

 

این نوشته در عمومی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.