«ما سپاهانیم و حالا و حالا قهرمانیم» شعاری که هواداران تیم اصفهانی طی سالهای گذشته در روزهای اوج این تیم همواره سر میدادند به این خیال که شاید تا سالهای سال این موفقیتها و قهرمانیها ادامه داشته و هیچگاه قرار نیست تیم زردپوش رنگ ناکامی را به خود ببیند.
این شعار هواداران سپاهان اما امسال هرگز محقق نشد و رنگ واقعیت به خود نگرفت تا جایی که این شعار آرام آرام جای خود را به شعار «ما سپاهانیم و حالا حالا در بحرانیم!» داد.
سپاهانیها امسال از هر لحاظ که فکر کنید تمام رکوردهای منفی را در کسب نتایج به خود اختصاص دادند. از نبردنهای متوالی تا تغییر پیاپی مربیان، از دخالتهای بیجای برخی بازیکنان در مباحث کلان و تا جار و جنجالهایی که بعضاً در اردوی این تیم ایجاد میشد.
بر همین اساس سپاهان امسال روزهای ناخوش زیادی را از لحاظ فنی تجربه کرد و در کسب نتایج مناسب ناکام ماند اما این فقط مسائل فنی نبود که در فصل جاری پدر این تیم اصفهانی را در آورد و چه بسا مسائل مدیریتی نیز در این بین تأثیرگذار بود تا جایی که برخی تصمیمات باعث شد تا پازل ناکامیهای تیم مطرح زردپوش اصفهانی تکمیل شود.
سپاهان امسال علاوه بر زمین مسابقه، اتفاقات بیرون از زمین را هم واگذار کرد و در اخلاق هم بازنده بود. تیم رکورددار تغییرات کادرفنی برای شناخت سرمربی فصل آینده خود خیلی زودتر از موعد مقرر وارد فضایی شد که بیاخلاقی از سر و رویش میبارید.
اینکه دو هفته قبل از پایان رقابتها با سرمربی که تیمش در کورس قهرمانی قرار دارد و شاید از حالا بتوان سهمیه آسیا را نیز به این تیم اختصاص داد، مذاکره کرده و برای فصل بعد از وی برنامه گرفت؛ چه معنا و مفهومی جز بیاخلاقی دارد.
این درست که مسئولان استقلال خوزستان در این برهه زمانی از مذاکره سرمربی تیمشان با سپاهان مطلع بودند، اما اگر این مربی از سوی سپاهان اغوا شده و با تحت فشار قرار داد استقلالیها دست به این مذاکره زده باشد، این امر چه توجیهی خواهد داشت.
امروز حتی برخی شایعات پا را از ویسی هم فراتر گذاشته و خبر از مذاکره سپاهان با علی دایی و حتی علیرضا مرزبان دادهاند و چه بسا طی روزهای آینده صحبت از گزینههای دیگر هم به میان بیاید.
شاید از مسئولان باشگاهی که ادعا میکنند افراد مختلف برای آنها هر روز رزومه یک مربی خارجی را میآورند و نامهایی چون رود گولیت، روبرتو کارلوس و رایکارد را برای فرار رو به جلو مطرح میکنند، در نهایت یک مربی غیرمطرحی مانند استیماچ در سبد خرید باشگاهشان قرار گرفته و اتفاقاتی را برای این تیم اصفهانی رقم بزند که سرنوشت آنها از حالا قابل پیش بینی باشد.
در هر صورت اینکه در این برهه زمانی و با ادعای شناخت سرمربی، زودتر از موعد مقرر و به بهانه اینکه لیگ در روزهای پایانی خود به سر میبرد، بخواهیم قاعده بازی را بر هم زده و سرنوشت تیم دیگری که در کورس قهرمانی قرار دارد را به بازیچه گرفته و با احساسات هوادارانش بازی کنیم، هیچگاه در قاموس فرهنگ و اخلاق فوتبال ایران جایی نخواهد داشت.
عجیب است و عجیب. باشگاه سپاهان را می توان حرفهای ترین باشگاه ایران دانست اما در فاصله دو هفته مانده به شروع لیگ غیر حرفه ای ترین رفتار ممکن را مرتکب شده است. چه بر سر باشگاه قانونمدار و حرفه ای ایران آمده است؟ نکند دوستان سپاهانی ها از هول حلیم به دیگ افتاده اند؟ به نظر می رسد قبح بداخلاقی ریخته است و همه از این وضعیت راضی هستند؟ به نظر باید بگوییم سازمان لیگ کلاهش را بالاتر بیندازد که در روز روشن یک باشگاهی با مربی که تیمش در کورس قهرمانی است مذاکره می کند و صدای کسی هم در نمی آید.
و اما سخنی با عبدالله ویسی؛ عبدالله ویسی را می شناسیم. او مربیگری را ساده شروع کرده است و ساده هم پیش می رود. به پاکی او به شدت اعتقاد داریم و اینکه تمیزکار است و درستکار. مربی که روش نوینی در کارش در پیش گرفته است و جزو معدود مربیان جوانی است که راه و سبک خودش را درست طی می کند و البته گاهی هم نقد بر او و تفکرات فنی او وارد است.
از ویسی در عجبیم. سرمربی که تیمش یک پای قهرمانی است و حتی شانس استقلال خوزستان از سرخابی ها برای گرفتن جام بیشتر است اما او را چه شده است؟ رد پای کدام دوستی خاله خرسه ای در میان است که باعث شده در اوج رقابت ها فکر او را به فصل آینده بکشاند؟ آیا قهرمانی احتمالی استقلال خوزستان کم افتخاری برای ویسی است که او حضور در لیگ قهرمانان آسیا را می خواهد رها کند که به باشگاهی پای بگذارد که هنوز هم معلوم نیست بازیکن سالار است یا قانونمدار؟
آیا حیف ویسی و ویسی های جواند یگر نیست که اسیر باندبازی هایی باشند که هنوز مدیران سپاهان در حل آن به راه حلی نرسیده اند؟
آیا در باشگاه استقلال خوزستان کسی نیست که جلوی سرمربی تیم خودش را بگیرد؟ مذاکره در روز روشن؟ عجبا از این فوتبال! عجبا از ویسی!
حیف است آقای ویسی! تیمی که با کمترین بضاعت در بین دو بزرگ این فوتبال قدم به قدم آمده را این طور و این چنین رها نکن. آن کسی که دستت را گرفت و به باشگاه سپاهان برد قطعا در حق شما و فوتبال خوزستان دوستی نکرده است.
ویسی بیش از این باید مراقب خود باشد. فوتبال ایران که هزینه بر است تا چند سال بعد باید هزینه بدهد تا مربی مثل او پرورش دهد؟
ویسی و ویسی ها باید بدانند که برای فصل آینده راه باز است و زمان به اندازه کافی. انتخاب تیم آینده برای آن دسته مربیانی است که در فوتبال صاحب سبک خود همه چیزشان سر جای خودش است نه فوتبال بی سرو سامان ایران.
منبع:
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950211000546