دوم آذرماه برای ورزش ایران یک روز به یادماندنی بود. روزی که سرشار از موفقیت بود. در صبح این روز والیبالیست‌های ایران در مسابقات جام قهرمانان قاره‌ها با یک بازی زیبا و دیدنی مقابل آمریکا با نتیجه 3 بر 2 به پیروزی رسیدند و عصر هم تیم ملی فوتبال ساحلی ایران با یک ارائه یک بازی برتر مقابل روسیه به پیروزی 4 بر 3 دست یافت و عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای را از آن خود کرد. در مجموع این روزها در ورزش ایران اتفاقات بسیار خوشایندی رخ می‌دهد و چشم میلیون‌ها ایرانی به افتخارآفرینی ورزشکاران دوخته شده است.
والیبال در سری مسابقات جام قهرمانان قاره‌ها در ژاپن مقابل قدرت‌های برتر به میدان می‌رود و یکی پس از دیگری آنها را به زانو در می‌آورد و در طرف دیگر ساحلی‌بازان ایران توانستند بر بام جهان قرار بگیرند.
اگر در گذشته به دنبال تیترهای کلیشه‌ای چون «شکست آبرومندانه»، «باخت مقابل ابرقدرت جهان»، «بازنده سربلند» و یا واژه‌هایی چون «چیزی از ارزش‌های ملی‌پوشان کم نمی‌شود» بودیم، اما به جرات امروز مقابل نام ایران پیروزی قرار می‌گیرد و برابر نام‌های بزرگ دنیا تنها کلمه شکست به چشم می‌خورد، البته شاید که نه حتما ایران هم‌اکنون جز همین تیم‌های بزرگ است که هر روز خبرهای بسیار خوب و خوشی از حضور ملی‌پوشان در رقابت‌های مختلف شنیده می‌شود.
برد مقابل تیم‌های قدرتمند دنیا یک غرور و افتخار خاصی به همه ایرانیان می‌دهد و اگر در شهر و کشور دوری بزنیم به راحتی متوجه می‌شویم که در گوشه و کنار همه افراد با تمام مشکلات و مسائل گوشه لب، خنده‌ای به لطف این پیروزی‌ها دارند.
اما صحبت ما در اینجا با مسئولین فدراسیون فوتبال است؛ آنهایی که شاید نقش به سزایی در موفقیت و یا عدم موفقیت :8.9ک تیم /NB/KPاشته باشند. والیبال فدراسیون مجزایی دارد و به این مسائل رسیدگی می‌شود، اما می‌خواهیم درباره فوتبالی صحبت کنیم که 3 رشته را زیر نظر خود دارد که هم‌اکنون هر یک از آنها مهم‌تر از دیگری شده است. فوتبال ساحلی و فوتسال زیر مجموعه فداسیون فوتبال است که شاید این دو رشته در سایه قرار گرفته‌اند. در این گزارش قصد داریم نگاهی به موفقیت اخیر تیم ملی فوتبال ساحلی و در کنار آن نقش مسئولان در قبال این موضوع داشته باشیم.
فوتبال ساحلی حدود 7-8 سال است که کار خود را در ایران آغاز کرده است که در این مدت توانسته عملکردهای بسیار خوبی داشته باشد. این تیم در 2 سال گذشته توانسته جام‌های مختلفی را کسب کند. از قهرمانی در رقابت‌های آسیایی تا حضور در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی و شکست نزدیک مقابل روسیه، قهرمان جهان و در آخرین عنوان هم قهرمانی در مسابقات جام بین قاره‌ای.
پس از درخشش ملی‌پوشان ساحلی در جام جهانی این تیم برای اولین بار به مسابقات جام بین قاره‌ای دعوت شد که در این مسابقات قدرت‌های برتر دنیا چون روسیه، قهرمان جهان، برزیل، کشوری که مهد فوتبال ساحلی است و با 4 قهرمانی عنوان پرافتخارترین تیم دنیا را به یدک می‌کشد، حضور داشتند و بازیکنان باغیرت ایرانی توانستند تمام این ابر قدرت‌ها را کنار بگذارند و برای اولین بار عنوان قهرمانی در مسابقات بین‌المللی را از آن خود کنند.
ملی‌پوشان ساحلی در گروه بسیار دشواری قرار داشتند و با تیم‌های روسیه، برزیل و ایتالیا هم‌گروه شدند. گروهی که پیش از آغاز مسابقات کمتر کسی شانس صعود برای تیم ملی ایران در نظر گرفته بود، اما با همه این تفاسیر ملی‌پوشان در سکوت محض و بدون هیچ سروصدایی عازم این رقابت‌ها شدند و توانستند با عملکردی خیره‌کننده چشم جهانیان را به سمت خود معطوف کنند.
شاگردان اوکتاویو با کمترین امکانات و وسایل تمرینی خود را مهیای این رقابت‌ها کردند و شاید در رقابتی ناجوانمردانه (به علت شرایط و امکانات سایر تیم‌ها) به مصاف رقبا رفتند. اتفاقا در این جنگ نابرابر غیرت ایرانی بهترین سلاح برای مقابله با تمام این مسائل بود و ایرانی‌ها مقابل قدرت‌های بزرگ جهان چون روسیه و برزیل به برتری رسیدند و در دیدار نیمه نهایی نیز با تمام مسائل و کارشکنی‌هایی که تیم میزبان یعنی امارات انجام داد باز هم این ملی‌پوشان ایران بودند که مقابل همه چیز ایستادند و با قدرت راهی فینال شدند. در فینال هم بار دیگر مقابل روسیه پیروز شدند تا نشان دهند برد در مرحله گروهی فقط یک اتفاق نبوده و از حالا باید تیم ملی فوتبال ساحلی ایران را به عنوان یک ابر قدرت در جهان شناخت.
در کنار تمام این مسائل نگاه ویژه مسئولان فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و حتی دولت به وفور حس می‌شود. بازیکنانی که با کمترین توقع و خواسته عازم مسابقات شدند و خبری از قراردادهای میلیاردی و دستمزدهای آنچنانی هم وجود ندارد. شاید حالا بیشتر از هر زمانی نیاز به توجه و نگاه مسئولان وجود داشته باشد.
مصاحبه‌ای که رئیس فدراسیون فوتبال قبل از بازی فینال انجام داد شاید تمام این امیدها را ناامید کرد، صحبتی که کفاشیان اعلام کرد پول پاداش به بازیکنان ساحلی را نداریم! اما او که همواره فرد انتقادپذیری نشان داده پس از واکنش‌های رسانه‌ها نسبت به این موضوع چرخش 180 درجه‌ای داشت و اعلام کرد که به بهترین وجه ممکن از آنها تقدیر خواهد کرد.
آقای رئیس! بدانید و حتما هم می‌دانید که هم اکنون چشم همه بازیکنان غیرتمند ساحلی به شما دوخته شده است. نیاز است که هم‌اکنون همان‌طور که گفتید به بهترین نحو ممکن از این بازیکنان غیرتمند تقدیر و تشکر شود، اما نه اینکه این مسئله تنها به یک وعده وعید ختم شود. نه اینکه همانند دفعات گذشته قول‌هایی داده شود که یا پس از مدتی طولانی پاداش‌ها پرداخت شود و یا اینکه کلا موضوع به فراموشی سپرده شود. نگذارید عرق بازیکنان ساحلی خشک شود. یک بار هم که شده آنها را مورد توجه قرار دهید.
آقای رئیس! نمی‌خواهیم صحبت‌های تکراری را در میان بگذاریم. می‌دانیم فدراسیون فوتبال با مشکلات مالی زیادی روبرو بوده، می‌دانیم اردوهای تیم ملی لغو می‌شود، می‌دانیم پول ندارید که بازی دوستانه برگزار کنید، می‌دانیم شرایطتان خوب نیست، اما برای قدردانی از این قهرمانان ارزش این را دارد که هر کاری انجام دهید. از وزارت‌خانه، دولت و یا هر ارگان دیگر کمک بگیرید و اجازه ندهید که این مسئله بی مزد و پاداش باقی بماند. البته می‌دانیم که شما به خوبی این موضوع را مدیریت خواهید کرد. همان‌طور که از بازیکنان فوتبال تقدیر و تشکر شد، انتظار می‌رود که از ساحلی‌بازان هم با همان مبالغ تقدیر شود.
آقای رئیس! هم‌اکنون چشم همه ایرانیان به دستان شماست که از این غیورمردان تقدیر شایسته صورت بگیرد. اگرچه برای ساحلی بازان رختکنی وجود ندارد که بعد از یک برد مقابل ازبکستان یا کره‌جنوبی وارد رختکن شوید و هزاران دلار پای فوتبالیست‌های پُردرآمد بریزد، اما جا دارد این بار به جای رختکن به فرودگاه بروید و در حد افتخاری ساحلی بازها آفریده‌اند از آنها تقدیر کنید.