ورزش و روزه داری

انجام فعالیت ورزشی به شکل حرفه‌ای در طول ماه مبارک رمضان به دلیل افت عملکرد می‌تواند برای ورزشکاران خطرناک باشد.  از نظر افت قدرت بدنی و تمرکز ذهنی تاثیرگذار است و سبب می‌شود تا ورزشکار نتواند عملکرد قابل قبولی را در اجرای تمرینات و آماده سازی خود برای شرکت در مسابقات داشته باشد. لذا بهتر است ورزشکار زمان تمرینات خود را به یک ساعت و نیم پس از افطار یا قبل از سحر موکول کند تا به دلیل کمبود مایعات، سلامتی ‌شان به خطر نیفتد. اگر کسی در این ایام مجبور به شرکت در مسابقات لیگ یا سایر تورنمنت‌ها باشد، به دلیل طولانی بودن زمان روزه‌داری و کمبود حجم مایعات بدن، برای این که در شرایط روزه‌داری قرار نگیرد باید مسافتی را از شهر خارج شود تا بدون هیچ مشکلی به تمرینات سنگین خود بپردازد، در غیر این صورت انجام تمرینات سنگین و روزه‌داری، موجب دی هیدراته شدن (بی‌آبی) بدن ورزشکار و به خطر انداختن سلامت وی می‌شود. اگر کسی بخواهد در عین انجام فعالیت ورزش حرفه‌ای روزه نیز بگیرد، چون بدن وی به طور مرتب نیاز به مصرف مایعات دارد، با افت شدید عملکرد ذهنی و جسمی مواجه خواهد شد و در اجرای تمرینات و به ویژه حضور در مسابقات قادر نخواهد بود توانمندی های خود را به خوبی نمایش بگذارد. کاهش وزن و لاغر شدن زمانی محقق می‌شود که فرد روزه دار در وعده‌های افطار و سحر از رژیم‌های پرکالری و پرچرب استفاده نکند و با کنترل وعده‌های غذایی و با انجام فعالیت‌های فیزیکی در حین روزه داری به سوخت و ساز بدن و کاهش وزن خود کمک کند. در غیر این صورت اگر از افطار تا سحر سه وعده غذایی پرحجم و پر کالری مصرف کند نه تنها کاهش وزن نخواهد داشت، بلکه احتمال اضافه وزن وی نیز زیاد است.