با رویکرد شایسته سالاری، آینده روشنی برای ورزش قابل ترسیم است

اگررئیس جمهور در انتخاب وزیر ورزش و جوانان آینده شایسته سالاری را در نظر بگیرد، به طور قطع چشم انداز روشنی را می‌توان در آینده برای ورزش ترسیم کرد. شایسته سالاری نوید خوبی برای جامعه، به ویژه جامعه ورزشی است تا افراد برحسب شایستگی که دارند در راس مدیریت قرار بگیرند. البته تصور می‌کنم بحث شایسته سالاری باید با نگاه علمی تلفیق شود تا فرد مورد نظر به معنای واقعی شرایط احراز آن پست را داشته باشد. اگر رییس جمهور واقعا شایسته سالاری را مدنظر قرار دهد و این رویکرد وی جنبه شعاری نداشته باشد، این مساله قابل پیش‌بینی است که بدنه ورزش را افرادی که از نظر علمی، عملی و اجرایی قوی هستند، اشغال کنند. بدون شک اگر چنین فضایی بر ورزش فراهم شود، دیگر ورزش به صورت جزیره‌ای اداره نخواهد شد.
اگر انتخاب وزیر ورزش و جوانان براساس شایسته سالاری صورت بگیرد، در آینده انتخاب روسای فدراسیون‌ها نیز خارج از این مبنا نخواهد بود و براساس رای مجمع انجام خواهد شد. البته تاکنون هر انتخابی برای فدراسیون‌ها صورت گرفته اکثرا به صورت سفارشی و بدون در نظر گرفتن توانمندی‌های فرد از نظر اجرایی بوده است. این که بگوییم افراد علمی نسبت به افراد سیاسی از قدرت اجرایی بالایی برخوردار نیستند تصور غلطی است، بلکه یکسری افراد با تخریب افراد توانمند مانع فعالیت افراد علمی به ویژه در بخش‌های اجرایی می‌شوند و بستری را فراهم می‌کنند که افراد توانمند و کارآمد خواه ناخواه از فضای ورزش دور می‌شوند.
هر چند در دولت گذشته در بعضی بخش‌ها عملکرد موفقی داشتیم، اما در زمینه اجرای سند راهبردی ورزش موفقیت زیادی نداشتیم، بنابراین انتظار می‌رود در بخش‌هایی از ورزش که عملکرد قابل توجهی نداشتیم با اجرای درست قانون مانع رکود و توقف بعضی از پروژه ها و طرح‌هایی شویم که اجرای آنها به نفع ورزش خواهد بود.