بهترین زمان برای آموزش مهارت‌های ذهنی به بازیکنان قبل از تمرینات آمادگی جسمانی و طی زمان‌هایی است که بازیکن از لحاظ ذهنی و بدنی در آرامش بسر می‌برد. روانشناس برای آموزش مهارت‌های ذهنی باید زمان مناسب و حداقل نیم ساعت تا یک ساعت قبل از تمرینات بدنی را در نظر بگیرد تا بازیکن از لحاظ بدنی و روانی در اوج خستگی نباشد و شرایط مطلوبی برای یادگیری مهارت‌های روانی و اجرایی در تمرینات را داشته باشد.
اگر روانشناس برنامه‌های خود را با برنامه‌های مربی و سرپرست تیم هماهنگ کند بدون شک برنامه‌های وی از اثربخشی بهتری برخوردار خواهد بود. در غیر این صورت اگر هر کسی بخواهد در جاده یک طرفه حرکت کند و در پی انتقاد از کار یکدیگر باشند در اجرای برنامه‌ها پروسه موفقی را طی نخواهند کرد.
مهارت‌های روانی نیز همانند مهارت‌های جسمانی برای یادگیری نیاز به پروسه زمانی مشخص دارد تا روانشناس به مرور زمان با برقراری ارتباط با بازیکنان و آگاهی پیدا کردن نسبت به خصوصیات اخلاقی، شخصیتی و رفتاری آنها بتواند در هدفی که پیش گرفته است، موفق عمل کند و گرنه با دو، سه سخنرانی یا ارائه چند کلاس آموزشی هیچ روانشناسی نمی‌تواند معجزه کند.
اکثر مربیان چون آشنایی زیادی نسبت به علم روانشناسی ندارند در درک جایگاه روانشناسان در تیم‌های ورزشی دچار مشکل هستند و به راحتی نمی‌توانند با آنها تعامل برقرار کنند در حالی که اگر مربی یا سرپرست تیم اعتقاد و باور قلبی به روانشناس داشته باشند و حضور در یک تیم ورزشی از روی اجبار و تحمیل شده از جایی نباشد، شرایط موفقی را برای تداوم برنامه‌هایش و برقراری ارتباط نزدیک با بازیکنان خواهد داشت.
در برهه کنونی جایگاه یک روانشناس در تیم‌های ورزشی به گونه‌ای است که متاسفانه حضورش در یک تیمی با خواهش و تمنا از سوی کمیته المپیک یا یک ارگان ورزشی صورت می‌گیرد ، حال این که اگر وزارت ورزش و جوانان به صورت قانونمند فدراسیون‌ها را مکلف به جذب روانشناس در کنار تیم‌های ورزشی کند و وضعیت روانشناسی از همان ابتدای همکاری مشخص باشد بدون شک دیگر هیچ مشکلی برای تداوم همکاری روانشناس در یک تیم ورزشی ایجاد نخواهد شد. همان طور که یک روانشناس حق دخالت در کار مربی را ندارد، مربی نیز باید در چارچوب کار خود حرکت کند و از دخالت‌های بی‌مورد در برنامه‌های روانشناس پرهیز کند تا عملکرد هر دو قطب در موفقیت تیم اثربخشی لازم را داشته باشد نه این که به ظاهر حرف‌های یکدیگر را بفهمند، اما در عمل از یکدیگر انتقاد کنند.